Θέλοντας να διαβάσουμε με τα παιδιά ένα βιβλίο φανταστικού, βρήκα τη Νάρνια του C.S. Lewis καλή επιλογή για μια πρώτη επαφή με το είδος, αρκετά πιο απλό σε σχέση με Rowling ή Tolkien. Όντας μια σειρά με τόσους λάτρεις παγκοσμίως δε μπορεί παρά να έχει ελκυστικά στοιχεία για μικρούς αναγνώστες.
Χωρίς να το ξέρω τότε, δυο από τα αγαπημένα μου παραμύθια όταν ήμουν μικρή ήταν του Oscar Wilde. Μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας κάποια πράγματα για τον συγγραφέα, βρήκα πολύ ταιριαστό το να έχει γράψει παραμύθια που ξεχώριζαν από όλα τα υπόλοιπα στον τρόπο που προσέγγιζαν τη φιλία, την αγάπη και τον θάνατο.
Δεν υπάρχει λίστα με τα καλύτερα βιβλία για παιδιά που να μην περιέχει τον Μάγο του Οζ. Αρκετές φορές σε αυτές τις λίστες με τα καλύτερα βρίσκονται βιβλία που η φήμη τους τα έχει ξεπεράσει, που έχουν διασκευαστεί και ξαναγραφτεί τόσες φορές, ώστε διαβάζοντας το πρωτότυπο βρίσκεις κάτι διαφορετικό από αυτό που περιμένεις.
Το να βλέπεις για πρώτη φορά την ίδια ιστορία ταυτόχρονα μέσα από τα μάτια του ενήλικα και μέσα από τα μάτια των παιδιών σου θυμίζει πόσα πράγματα μπορούμε να πάρουμε από ένα βιβλίο όταν επιστρέφουμε σε αυτό σε διαφορετικές ηλικίες. Και για μια ακόμη φορά, πόσο μαγική εμπειρία είναι η ανάγνωση.
Είναι μια μικρή πρόκληση να διαβάζεις σε παιδιά κάτω των πέντε ετών βιβλία που απαιτούν τη συγκέντρωση τους χωρίς τη βοήθεια της εικόνας. Η Θάλεια Δασκαλοπούλου γράφει για τα πώς και τα τί.
