Κρατάω στα χέρια μου ένα ξεχωριστό βιβλίο των καταπληκτικών εκδόσεων “Les Grandes Personnes”, ιδανικό για μεγαλόφωνη, διαδραστική ανάγνωση. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και ως «βιβλίο σκηνικό». Άλλωστε η δημιουργός του κατασκευάζει βιβλία με μια άκρως αισθητηριακή προσέγγιση, βιβλία για πολύ μικρά παιδιά που τα προσκαλούν σ’ ένα διερευνητικό παιχνίδι στον χώρο.
Ο τίτλος του είναι «La Promenade de Petit Bonhomme», «Ο Περίπατος του Ανθρωπάκου» στα ελληνικά, και ο υπότιτλος «Une comptine à jouer avec la main», δηλαδή «Ένα παιδικό τραγουδάκι που παίζεται με το χέρι». Η ίδια η δημιουργός, η Lucie Félix, Γαλλίδα συγγραφέας και εικονογράφος, στις «οδηγίες χρήσης» του βιβλίου της λέει: «Να ένα βιβλίο που ο κεντρικός του χαρακτήρας είναι το χέρι σας. […] Οι κινήσεις σας θα τραβήξουν την προσοχή των μικρών αναγνωστών και η φωνή σας, που θα φέρει μαζί της την μελωδία των λέξεων, θα τα ευαισθητοποιήσει ως προς την γλώσσα και μετά ως προς την αίσθηση της αφήγησης αυτής της ιστορίας». Και συνεχίζει: «Γιατί (να διαβάσετε) αυτό το βιβλίο; Η κατανόηση μιας ιστορίας από τα πολύ μικρά παιδιά δεν είναι εύκολη. Συχνά δεν καταλαβαίνουν πως ο χαρακτήρας που συναντούν από τη μια σελίδα στην άλλη είναι ο ίδιος. Εδώ η ιστορία ζωντανεύει μπροστά στα μάτια τους και η αφήγηση χτίζεται μ’ έναν φυσικό τρόπο.»*
Ο Ανθρωπάκος ζωντανεύει μέσα από τα δάχτυλά μας. Στη διαδρομή του συναντά μέσα σ’ ένα φυσικό περιβάλλον που δημιουργεί απλά και παιχνιδιάρικα η Félix, την χαρά της φύσης, των χρωμάτων, της κίνησης, της αφής π.χ. γλιστράει στην τσουλήθρα, πηδάει στον γκρεμό, χαϊδεύει τα ζώα.
Να ένα σπίτι! Τοκ-τοκ χτυπάει την πόρτα. «Αυτό το σπίτι είναι δικό μου» μας λέει η συγγραφέας διά στόματος αναγνώστριας/αναγνώστη- εμψυχώτριας/εμψυχωτή της ιστορίας.
Από τον εξωτερικό χώρο ο Ανθρωπάκος βρίσκεται στον εσωτερικό χώρο του σπιτιού. Εδώ συναντά τη χαρά της αναμέτρησης με μια μεγάλη μαύρη γάτα και τη χαρά της φιλοξενίας και της γεύσης. Σκαρφαλώνει σ’ ένα ψηλό τραπέζι για ένα μικρό γεύμα.
Αφού τρώει και πίνει «βγαίνει κουρασμένος από την ιστορία» και κουρνιάζει στο χέρι του ενήλικα αναγνώστη- εμψυχωτή, στο χέρι της δημιουργού. Το δημιούργημά της, ο μικρός της αναγνώστης κουρασμένος από την αναγνωστική του περιπέτεια, κλείνει το βιβλίο και ξεκουράζεται στη χούφτα του χεριού της. Ή του χεριού μου… Σσσσς αύριο πάλι.
