Για να ενωθούμε, θ’ανακατευτούμε: μια ιστορία για κότες

Συγγραφέας – εικονογράφος: Laurent Cardon
Mετάφραση: Μυρσίνη Γκανά
Εκδόσεις: Ίκαρος
Χρονιά έκδοσης: 2021
Ηλικίες: 5+

Αναστάστωση επικρατεί ανάμεσα στις κότες. Οι λευκές κότες φαίνεται πως έχασαν τον κόκορά τους, τον Μαρσέλ, οι μαύρες κότες ευτυχώς δεν έχουν απώλειες, και οι καφέ κότες αναζητούν αλαφιασμένες τη Γερτρούδη, που φαίνεται να έχει εξαφανιστεί. Αμέσως αρχίζουν οι εικασίες: “φταίει η νυφίτσα”, “όχι τον Μαρσέλ τον έφαγε η αλεπού”. Οι κότες όλες αρχίζουν να μιλούν δυνατά, οι φωνές τους και τα κακαρίσματά τους μπερδεύονται, επικρατεί πανικός. ‘Ωσπου ο μαύρος και ο καφέ κόκορας αποφασίζουν να συγκελέσουν το Συμβούλιο του Κοτετσιού, ώστε να μπορέσουν να συζητήσουν το φλέγον θέμα των περίεργων εξαφανίσεων και το πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Στην κορυφή του συμβουλίου στέκονται οι δύο κόκορες, παρουσία της Νοεμί, της γυναίκας του άσπρου κόκορα. Κάτω στέκονται όλες οι υπόλοιπες κότες. Η συζήτηση φουντώνει για το πώς θα αποφασίσουν να κινηθούν, επικρατεί αναταραχή, οι κότες εκνευρίζονται, φωνάζουν, κακαρίζουν, αρχίζουν να πετάνε ιδέες “να βάλουμε σκοπιές”, “να περιφρουρίσουμε το κοτέτσι”, “να βάλουμε παγίδες”, όμως κανείς δεν ακούει κανέναν. Οι κόκορες θα προσπαθήσουν να πάρουν τα ηνία, θέτοντας ο καθένας την άποψη και τις ιδέες του, όμως καμία δεν φαίνεται να ικανοποιεί τις κότες. Οι κότες συμφωνούν, διαφωνούν, φωνάζουν, αποτέλεσμα δεν βγαίνει. Στην προσπάθειά τους να οργανωθούν, χωρίζονται, ενώνονται κι ανακατεύονται, για να καταλήξουν να βρουν λύση και να έρθουν τελικά αντιμέτωποι με το πιο αστείο τέλος.

Η ιστορία του Laurent Cardon είναι μια αστεία ιστορία για τη δημοκρατικά, την εξουσία, τις διακρίσεις βάσει φύλου και τον φεμινισμό. Οι κότες έχουν αρχηγό τον κόκορα, εκείνος αποφασίζει για το πώς θα κινηθούν. Οι κότες όμως όλες μαζί υπερτερούν αριθμητικά από τους κόκορες κι επίσης εκείνες είναι θηλυκές, πώς μπορούν να έχουν για αρχηγό τους έναν αρσενικό; Ποιος είναι ο κόκορας που θα λαμβάνει εκείνος όλες τις αποφάσεις για αυτές; Η περίεργη εξαφάνιση των δύο συντρόφων τους, του κόκορα και της κότας, θα δώσουν το έναυσμα για να γίνουν ανακατατάξεις μέσα στο κοτέτσι. Ο Cardon, που έγραψε και εικονογράφησε το βιβλίο αυτό, κάνει παιχνίδι με τον αναγνώστη και με όχημα το χιούμορ και το ανατρεπτικό (ξεκαρδιστικό) τέλος θίγει με πολύ έξυπνο τρόπο, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά μια παραβολή, θέματα όπως η ισότητα, η κατάχρηση της εξουσίας και η θέση του ατόμου μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Εξυπνο, απίστευτα αστείο, ιδανικό για παιδιά από 5 ετών αλλά και ενήλικες που αναγνωρίζουν στις κότες και στους κόκορες πρακτικές που έχουν βιώσει μέσα την κοινωνία στην οποία ζούμε. Εξαιρετικό! Αναζητήστε το.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Η κούνια

Ενα εκπληκτικό, πολύ διαφορετικό και ιδιαίτερο εικονογραφημένο βιβλίο, ένα μικρό εργο τέχνης, για τη ζωή και τις στιγμές, καλές ή κακές, αλλά πάνω από όλα τις ιστορίες που γράφουμε όσο διαρκεί η ζωή μας. Αναζητήστε το!

Ο πόλεμος

Η επικαιρότητα φέρνει συνεχώς στο προσκήνιο τη λέξη «πόλεμος». Εμείς οι μεγάλοι στο άκουσμά της κατακλυζόμαστε από εικόνες φρίκης, συναισθήματα φόβου και απελπισίας, κορμιά και ψυχές καταρρακωμένες από το τέρας αυτής της καταστροφής. Μοιραία, λοιπόν, εγείρει την περιέργεια των παιδιών και ρωτάνε «τι είναι ο πόλεμος;»

Μεγάλα μεγάλα συναισθήματα

Τα μεγάλα συναισθήματα των μικρών παιδιών είναι το αντικείμενο του βιβλίου «Μεγάλα μεγάλα συναισθήματα» . Όποιος δεν έχει έρθει αντιμέτωπος με ένα τετράχρονο που κλαίει γοερά γιατί έχασε το παιχνίδι του, δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνουν μεγάλα συναισθήματα μικρών παιδιών.