Κείμενο: Tereza Drahonovská
Σχέδιο: Stepanka Jislová
Μετάφραση: Lucie Kuligová
Εκδόσεις: Οξύ
Χρονιά έκδοσης: 2024
Ηλικίες: 17+
Η ιστορία της Τερέζα που παλεύει από νεαρή ηλικία με την αλωπεκίαση και ο τρόπος που το διαχειρίστηκε είναι το θέμα αυτού του κόμικ. Μια ιστορία ενηλικίωσης μέσα από την πορεία της συγγραφέα και την άχαρη γνωριμία της με το αυτοάνοσο που της καταράκωσε αρχικά το ηθικό, αλλά που τελικά έμαθε να αποδέχεται τον εαυτό της και την ομορφιά της.
Σελίδα τη σελίδα, καρέ το καρέ, η πρωταγωνίστρια διηγείται με πολύ ευαισθησία αλλά και πολλές δόσεις χιούμορ την εμπειρία της ξαφνικής απώλειας των μαλλιών της. Είναι γνωστό πως τα μαλλιά αποτελούν σπουδαίο κομμάτι της εξωτερικής μας εμφάνισης, λένε πολλά για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του ατομου και όταν αυτά για κάποιο λόγο χάνονται, προκαλούν -αν μη τι άλλο- σοκ. Άλλωστε και μέσα στο κόμικ γίνεται σχετική αναφορά για τα μαλλιά ως σύμβολο ιστορικά και τι σήμαινε η απώλειά τους.
Από τα μαντηλια και τα καπέλα και από εκεί στις στις περούκες για να καλύψει το κενό που άφηναν οι πεσμένες τούφες στο κεφάλι της και τις εξαντλητικές εξετάσεις και ιατρικές επισκέψεις για να καταλάβει τι της συμβαίνει, η Τερέζα πέρασε από όλα τα στάδια της απώλειας. Και όταν πλέον κουράστηκε, άρχισε σιγά σιγά να αποδέχεται τη νέα πραγματικότητα. Όχι εύκολα, όμως ήταν τυχερή, γιατί αν και η απώλεια ήταν προσωπική, είχε ένα πολύ καλό δίχτυ ασφαλείας γύρω της, φίλους, σύντροφο και οικογένεια που τη στήριξαν και τη στηρίζουν, ώστε να μπορέσει να σταθεί στα ποδια της και να αντιμετωπίσει τους φόβους της, να μπορέσει να κοιτάξει ξανά με θάρρος τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Το Hairless: Γυμνή ομορφιά δεν είναι απλώς ένα κόμικ για την αλωπεκίαση, μια αυτοβιογραφία, αλλά μια κατάθεση ζωής και εμπειριών, ένα ξεγύμνωμα ψυχής σε μορφή κόμικ που βοήθησε την ίδια τη συγγραφέα να αντιμετωπίσει και να αποδεχτεί τη νέα κατάσταση που στην περίπτωσή της ήρθε για να μείνει. Έξυπνο, συναισθηματικό, αστείο αλλά και βαθιά προσωπικό και αληθινό, παρουσιάζει χωρίς ντροπή όλες τις ψυχολογικές διακυμάνσεις που περνάει ένας άνθρωπος που ζει με την αλωπεκία ως την τελική αποδοχή. Άξιο αναφοράς και το σχέδιο της Stepanka Jislová αλλά και η επιλογή της χρωματικής παλέτας, που χρησιμοποιώντας την τριχρωμία ροζ-λευκό-μαύρο θέλει να τονίσει αφενώς την τεράστια πληγή που ανοίγει η αλωπεκίαση στη φιλαρέσκεια και ειδικά στις γυναίκες, αφετέρου να αμφισβητήσει τα πρότυπα ομορφιάς και τον τρόπο που τα βλέπει η κοινωνία.
