Η μέρα που έγινα κι εγώ «λύκος»

Συγγραφεάς: Amelie Javaux
Εικονογράφηση: Annick Masson
Μετάφραση: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Εκδόσεις: Δεσύλλας
Χρονιά έκδοσης: 2021
Ηλικία: 5+

Η Σάρλοτ φοβάται τους λύκους. Και όσο και αν οι μεγάλοι πιστεύουν ότι οι κακοί λύκοι ζουν μόνο στα παραμύθια, εκείνη ξέρει καλά ότι λύκοι υπάρχουν και αλλού. Όπως η Άγκνες και η αγέλη της που την τρομοκρατούν και την κοροϊδεύουν στο σχολείο με “λέξεις που κόβουν σαν δόντια κοφτερά”. Η Σάρλοτ υποφέρει εξαιτίας τους, χάνει την όρεξή της για φαγητό, για γέλια, για παιχνίδια. Αρρωσταίνει και αρνείται να πάει στο σχολείο. Μέχρι που μελετώντας ένα βιβλίο για τους λύκους, σκέφτεται ότι η καλύτερη λύση για να νικήσει τον φόβο και τον θυμό της είναι να γίνει και αυτή ένας από αυτούς… Όμως αυτό φαίνεται να τη βοηθάει για λίγο, αφού γρήγορα νιώθει μέσα της τον φόβο του παιδιού που η ίδια τρομοκράτησε, έναν φόβο που και εκείνη γνωρίζει καλά. 

Η Amelie Javaux μας παρουσιάζει ένα βιβλίο που μιλάει για τον εκφοβισμό και για την ανάγκη όλων μας για αποδοχή και ένταξη. Κυρίως όμως είναι ένα βιβλίο το οποίο καταφέρνει να μπει στην θέση του παιδιού που αναγκάζεται να πάρει και αυτό τον ρόλο του νταή για να επιβιώσει. Ένα βιβλίο που μπορεί να προκαλέσει χρήσιμες συζητήσεις με τα παιδιά ή απλώς να τους δείξει ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις στο πρόβλημα.

Η ευφυής εικονογράφηση της Annick Masson μας προσγειώνει κατευθείαν στην αυλή του σχολείου, μεταμορφώνει την Άγκνες και τα υπόλοιπα κορίτσια της παρέας της σε άγριους κακούς λύκους και μας κάνει να δούμε μέσα από τα τρομαγμένα μάτια της Σάρλοτ. Οι εικόνες, απλές αλλά παραστατικές, μας μεταφέρουν την ένταση της πάλης που γίνεται τόσο μέσα, όσο και έξω από το μυαλό του μικρού κοριτσιού. Άλλο ένα δυνατό σημείο της εικονογράφησης, τα κόκκινα ρουχαλάκια που φοράει η Σάρλοτ σε όλο το παραμύθι και παραπέμπουν στην Κοκκινοσκουφίτσα τα οποία αποχωρίζεται μόνο στις σελίδες που μεταμορφώνεται και αυτή σε λύκο.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Η κούνια

Ενα εκπληκτικό, πολύ διαφορετικό και ιδιαίτερο εικονογραφημένο βιβλίο, ένα μικρό εργο τέχνης, για τη ζωή και τις στιγμές, καλές ή κακές, αλλά πάνω από όλα τις ιστορίες που γράφουμε όσο διαρκεί η ζωή μας. Αναζητήστε το!

Ο πόλεμος

Η επικαιρότητα φέρνει συνεχώς στο προσκήνιο τη λέξη «πόλεμος». Εμείς οι μεγάλοι στο άκουσμά της κατακλυζόμαστε από εικόνες φρίκης, συναισθήματα φόβου και απελπισίας, κορμιά και ψυχές καταρρακωμένες από το τέρας αυτής της καταστροφής. Μοιραία, λοιπόν, εγείρει την περιέργεια των παιδιών και ρωτάνε «τι είναι ο πόλεμος;»

Μεγάλα μεγάλα συναισθήματα

Τα μεγάλα συναισθήματα των μικρών παιδιών είναι το αντικείμενο του βιβλίου «Μεγάλα μεγάλα συναισθήματα» . Όποιος δεν έχει έρθει αντιμέτωπος με ένα τετράχρονο που κλαίει γοερά γιατί έχασε το παιχνίδι του, δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνουν μεγάλα συναισθήματα μικρών παιδιών.