Δημιουργός: Florian Rodari
Μετάφραση: Μαρία Εμπειρίκου
Εκδόσεις: Ammos
Χρονιά έκδοσης: α’ έκδοση 1993, επανέκδοση 2024
Ηλικίες: 7+
Η τέχνη του δεν τον άφησε να γεράσει ποτέ… Ο Πικάσο υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, από τους πρωτοπόρους του κυβισμού και της γλυπτικής με τυχαία αντικείμενα ενώ κατά καιρούς πειραματίστηκε και με άλλα είδη τέχνης.
Ο παντοτινός έφηβος της τέχνης προσκαλεί τους μικρούς αναγνώστες να περάσουν μαζί μια Κυριακή. Σαν οικοδεσπότης, ο Πικάσο αρχίζει την ξενάγησή του από τα παιδικά του χρόνια χωρίς να φτάνει στο τέλος της ζωής του – αιώνιος ο Πικάσο. Στο βιβλίο ζωή και έργο αναμιγνύονται: η γαλάζια και η ροζ περίοδος, ο δρόμος για τον κυβισμό, τα γλυπτά του, οι μάσκες του συσχετίζονται με τη φύση, τα μυστήρια του σώματος αλλά και τα συναισθήματα, το τσίρκο και οι ταυρομαχίες που αγαπούσε τόσο πολύ.
Ο υπερενεργητικός, πολυδιάστατος και παραγωγικός καλλιτέχνης εκμυστηρεύεται στους αναγνώστες του τον ρόλο που έπαιξαν στο έργο του οι ατελείωτες επισκέψεις του στα μουσεία και η προσεκτική παρατήρηση έργων τέχνης όλων των ειδών και απ’ όλες τις εποχές. Αποκαλύπτει τη σημασία που έχουν τα αντικείμενα γύρω του και εξηγεί την ένταση που έχει η απλότητα της Αφαίρεσης και το πώς ο συγχρωτισμός του με άλλους καλλιτέχνες και οι τολμηροί πειραματισμοί του τον οδήγησαν από την ακαδημαϊκή ζωγραφική στη δυναμική και από εκεί στον κυβισμό.
Το να μιλήσουμε για τέχνη με τα παιδιά δεν είναι πάντα εύκολο, όμως το να περάσει κανείς «Μια Κυριακή με τον Πικάσο» είναι απολαυστικό. Ο Πικάσο μας υποδέχεται στην πρώτη σελίδα κουνώντας μας μια απλωμένη πετσέτα ως ταυρομάχος και μας αποχαιρετά με μια χάρτινη μάσκα πουλιού – ναι, ο Πικάσο είναι αιώνιος για τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο μας, για το παιδί που τόσο τολμηρά άφησε τον εαυτό του να είναι.
Σαν να πιάνει τον μικρό αναγνώστη από το χέρι, μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο, με ωραία, στρωτή γλώσσα, με φωτογραφικό υλικό (η επανέκδοση του βιβλίου – πρώτη έκδοση 1993, εκδ. Άμμος /Skira – έχει δυστυχώς μικρύνει τις διαστάσεις του οπτικού υλικού), σκίτσα και εικόνες έργων του, ο Πικάσο εξηγεί βήμα-βήμα πώς γεννιέται η πρωτοπορία στην τέχνη. Αυτήν την Κυριακή, παρέα με τον ζωγράφο ο αναγνώστης, μεγάλος ή μικρός, μαθαίνει να «βλέπει» με το μάτι του δημιουργού τα έργα σύγχρονης τέχνης. Κατανοεί πως η ανάγκη του κάθε καλλιτέχνη να προχωρήσει την τέχνη του πιο μπροστά τον οδηγεί από την παρατήρηση στον πειραματισμό, από το συμβατικό της κάθε εποχής στην αποδέσμευση από την κοινοτοπία.
Ο Πικάσο κατάφερε με την ένταση των γραμμών του και το χρώμα, με τη φαντασία και την ενέργειά του να γίνει ένας επιδραστικός καλλιτέχνης, ο οποίος όμως διατήρησε τη δική του μοναδική ταυτότητα.
Κι αν κάπου ακούσετε: «και ένα μικρό παιδί τα κάνει αυτά» ή «δεν καταλαβαίνω που είναι η μύτη και που το στόμα», ο Πικάσο, καμαρώνοντας στον νεαρό αναγνώστη, είναι αποστομωτικός: «εγώ στην ηλικία σου ζωγράφιζα σα μεγάλος. Σχεδίαζα σαν τον Ραφαήλ….».
