Τι αρέσει στα παιδιά να διαβάζουν; Αν θέλουμε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη, θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά και στα δικά τους κείμενα, στη μυθοπλασία που γράφεται από τα ίδια τα παιδιά. Άλλωστε, ένας από τους λόγους που γράφουμε είναι επειδή δεν μας εκφράζει ποτέ απόλυτα αυτό που μας δίνουν να διαβάσουμε. Κάθε 15 ημέρες παρουσιάζουμε στην Κόκκινη Αλεπού κείμενα παιδιών που παίρνουν μέρος στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής, το οποίο εμψυχώνω, και που φανερώνουν το τρόπο με τον οποίο αφενός επιλέγουν να εκφράζονται, αφετέρου τι θέλουν να διαβάζουν τα ίδια.
Στο κείμενο του Δημήτρη Φ. (Δ’ τάξη) η αφηγηματική οικονομία αγγίζει τα όρια της έλλειψης. Είναι όμως τόσο μεγάλη η αναπαραστατική δύναμη των αρχετυπικών μορφών που χρησιμοποιούνται, ώστε η ιστορία μεταδίδει το νόημά της στην ολότητά του με έναν ποιητικό και αφηρημένο τρόπο. Εδώ σημασία έχουν όχι μόνο όσα λέγονται, αλλά και όσα δεν λέγονται.
Ο μάγος και το τριαντάφυλλο
Μια μέρα στο δάσος των τριών μάγων, μια σταγόνα νερό έπεσε σε ένα ξεραμένο σπόρο. Όμως επειδή είμαστε στο δάσος των τριών μάγων, ο σπόρος άρχισε να αναπτύσσεται. Μετά από μερικές ημέρες και έπειτα από μια δυνατή μπόρα έπεσαν κι άλλες πολλές σταγόνες και ο σπόρος μεγάλωσε απότομα. Από αυτό το σημείο έτυχε να περνά ένας από τους τρεις μάγους ο οποίος ήταν λίγο τυφλός και το πέρασε για φαρμακευτικό βότανο και έτσι το έβαλε στην τσάντα του…
Μετά από μερικά λεπτά ο μάγος ήταν στο μεγάλο κάστρο του και έπινε αμέριμνος ένα φίλτρο το οποίο τάχα θα τον έκανε ξανά νέο. Μην ξεχνάτε όμως τον σπόρο που από το νερό που έπινε ο μάγος είχε φυτρώσει στην κοιλιά του ένα όμορφο τριαντάφυλλο. Ο μάγος έβγαζε πέταλα από την μύτη του. Γι’ αυτό ζήτησε βοήθεια από τους άλλους δυο μάγους, οι οποίοι έκαναν ένα σφάλμα και τον έκαναν αόρατο. Όμως καταλάβαιναν που είναι επειδή φαινόταν το τριαντάφυλλο…
Δημήτρης Φ.
(Δ’ Δημοτικού)
