Τα κείμενα επιλέγει και παρουσιάζει ο Φώτης Δούσος*
Τι αρέσει στα παιδιά να διαβάζουν; Αν θέλουμε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη, θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά και στα δικά τους κείμενα, στη μυθοπλασία που γράφεται από τα ίδια τα παιδιά. Άλλωστε, ένας από τους λόγους που γράφουμε είναι επειδή δεν μας εκφράζει ποτέ απόλυτα αυτό που μας δίνουν να διαβάσουμε. Κάθε 15 ημέρες παρουσιάζουμε στην Κόκκινη Αλεπού κείμενα παιδιών που παίρνουν μέρος στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής το οποίο εμψυχώνω και που φανερώνουν το τρόπο με τον οποίο αφενός επιλέγουν να εκφράζονται, αφετέρου τι θέλουν να διαβάζουν τα ίδια.
Σε μια ιστορική συγκυρία που οι επιστήμονες φαίνεται να ασκούν πολιτική, ενώ οι πολιτικοί με τη σειρά τους μοιάζουν να μπαίνουν όλο και περισσότερο στα χωράφια της επιστήμης (και συγκεκριμένα της Ιατρικής), αυτή η φαινομενικά ανώδυνη και αθώα ιστορία του Μιχάλη Κ. (Β’ τάξη) λαμβάνει διαστάσεις δυσοίωνης αλληγορίας. Άραγε το «ξεκαρδιστικό ψέμα» που περιγράφεται εδώ είναι τόσο ξεκαρδιστικό; Και τι θα λέγαμε για τις δυσάρεστες προεκτάσεις του; Μπορεί ένα παιδί να κάνει τέτοιου τύπου κριτική σε μια κατάσταση που ούτε οι μεγάλοι δεν καταφέρνουν να συλλάβουν και να κατανοήσουν στο σύνολό της; Ναι, μέσα από τη μυθοπλασία φαίνεται ότι μπορεί.
Το ξεκαρδιστικό ψέμα
Σε μια άγνωστη χώρα που κανείς δεν την έχει ανακαλύψει ως τώρα, οι κάτοικοι, μόλις κοιμούνταν το βράδυ ξεχνούσαν τα πάντα αν τα άκουγαν για μία μόνο φορά. Αν τα άκουγαν για έξι φορές τότε μπορούσαν να τα θυμούνται. Έτσι, κανείς δεν θυμόταν το πρωί τι είχε κάνει την προηγούμενη μέρα, ούτε τι έπρεπε να κάνει εκείνη τη μέρα και κυρίως κανείς δεν γνώριζε την ημερομηνία. Έπρεπε να ρωτούν τους επιστήμονες για να τους πουν τι ημερομηνία είναι και βεβαίως έπρεπε να ρωτήσουν και άλλα πράγματα που απαιτούσαν εξυπνάδα, και οι επιστήμονες τους λέγανε.
Μια μέρα, οι επιστήμονες τους είπαν ότι ήταν 31 Μαρτίου. Το ανακοίνωσαν έξι φορές κι έτσι όλοι θα θυμούνταν την ημερομηνία και την επόμενη μέρα. Εκείνη τη μέρα οι επιστήμονες άρχισαν να λένε διάφορα ψέματα. Οι άνθρωποι είχαν ένα ερώτημα: γιατί οι επιστήμονες έλεγαν ψέματα μια μέρα πριν την Πρωταπριλιά; Αυτοί τους απάντησαν: «Θα το καταλάβετε αύριο».
Όταν ξημέρωσε η επόμενη μέρα, οι επιστήμονες δεν είπαν ούτε ένα ψέμα κι είπαν κανονικά την ημερομηνία: ήταν 2 Απριλίου. Ο κόσμος απόρησε: «Μα δεν μας είπατε χθες ότι ήταν 31 Μαρτίου; Άρα σήμερα είναι 1η Απριλίου!» Οι επιστήμονες αποκάλυψαν το πρωταπριλιάτικό τους ψέμα: «Η πρώτη του Απρίλη ήταν χθες, αλλά εμείς σας είπαμε ότι χθες ήταν 31 Μαρτίου για να πούμε πρωταπριλιάτικο ψέμα». Όλοι ξεκαρδίστηκαν στα γέλια επειδή το αστείο τους άρεσε πάρα πολύ και ήλπιζαν να ήταν κι εκείνοι επιστήμονες και να ήξεραν πολλά πράγματα σαν κι αυτούς. Οι πολίτες δεν θα μπορούσαν ποτέ να σκεφτούν ένα τόσο έξυπνο πρωταπριλιάτικο ψέμα.
Μιχάλης Κ.
Β’ Δημοτικού
Ο Φώτης Δούσος γεννήθηκε στις Σέρρες το 1980. Ασχολείται με την πεζογραφία, το θέατρο, το δοκίμιο, την παιδική λογοτεχνία, καθώς και με τη διδακτική της δημιουργικής γραφής. Αυτό το διάστημα εκπονεί διδακτορική διατριβή για τις τεχνικές της πλοκής στο νεοελληνικό μυθιστόρημα. Ζει στην Κρήτη και έχει δύο παιδιά.
