Συγγραφέας: Ευλαμπία Τσιρέλη
Εικονογράφηση: Αλέκος Παπαδάτος
Εκδόσεις: Ίκαρος
Χρονιά έκδοσης: 2024
Ηλικίες: 9+

Η εκθαμβωτική λάμψη του κατάλευκου δέρματός, η απόλυτη ευαισθησία προς το φως και η δίψα για αίμα είναι μόλις μερικοί από τους τρομακτικούς μύθους για τα πλάσματα που μετατρέπονται σε νυχτερίδες… Τι ισχύει όμως τελικά;

Μία οικογένεια από το Μπράιτον κληρονομεί μια κλασική έπαυλη στην εξοχή της Σκοτίας. Εκεί θα μετακομίσουν λίγες μέρες αργότερα και δεν θα αργήσουν να έρθουν αντιμέτωποι με κάποια ανεξήγητα γεγονότα που θα τους ταρακουνήσουν για τα καλά. Από τον πιο μικρό στον πιο μεγάλο, τα μέλη της οικογένειας Άντερσον έχουν μέσα τους το μικρόβιο της περιπέτειας αλλά και της περιέργειας. Σιγά σιγά η ήσυχη καθημερινότητα γεμίζει μυστήριο και ανατριχίλα… κάτι κρύβεται ΣΙΓΟΥΡΑ στην κατά τα άλλα βαρετή βίλα Άλμπα Χάους.

Το μυθικό στοιχείο ενυπάρχει στην ατμόσφαιρα του βιβλίου. Δύο οικογένειες, αυτή των Άντερσον και αυτή των Μπατίστ που η ζωή (δηλαδή ο θείος Άλαν, αφού εκείνος ήξερε πολύ καλά σε ποιους άφησε την έπαυλή του και γιατί) τους έφερε κοντά, κούμπωσαν σαν δυο κομμάτια παζλ. Δεν πέρασε αρκετός καιρός, όταν έφτασε στο κατώφλι της έπαυλής τους ο εκνευριστικός και αγενής μακρινός ξάδερφος, μαζί με την ψηλομύτα γυναίκα του. Το ζευγάρι αυτό, όπως φάνηκε, ήταν κάτι παραπάνω από απλοί επισκέπτες. Διεκδικούσαν και εκείνοι το σπίτι. Όπως ήταν λογικό, η επίσκεψή τους «σήκωσε» μεγάλη φουρτούνα αρνητικών συναισθημάτων και ζόρισε τις δύο οικογένειες που αποφάσισαν να  καταστρώσουν ένα σχέδιο που θα ζήλευε ακόμη και κάποιος σκηνοθέτης ταινιών τρόμου του Χόλιγουντ!

Η ιστορία της Ευλαμπίας Τσιρέλη αξιοποιεί τη γοτθική αισθητική και καταπιάνεται με ένα από τα πιο γνωστά και γοητευτικά θέματα της λογοτεχνίας και του σινεμά, την ύπαρξη ή μη των βρικολάκων και ανατρέπει τυς μύθους με χιούμορ. Το ρεαλιστικό στοιχείο δένει πολύ φυσικά με το φανταστικό, ενώ οι ήρωες συνυπάρχουν ο καθένας με τον δικό του τρόπο μεταξύ φωτός και σκοταδιού. Μάλιστα, το διακύβευμα του βιβλίου αυτού, όπως θα συνειδητοποιήσουν και οι αναγνώστες, δεν είναι η αποδοχή ή όχι των πιο παράξενων από εμάς τους ανθρώπους πλασμάτων, αλλά η προστασία και υπεράσπιση αυτών των στοιχείων που για τον καθένα από εμάς είναι μοναδικά και ξεχωριστά

Η εικονογράφηση είναι πολύ ευχάριστη, ασπρόμαυρη, λιτή, διακριτική και η αποτύπωση όλων των χαρακτήρων στην πρώτη, πρώτη σελίδα μας δίνει μια ιδέα να φανταστούμε τα πρόσωπα  έτσι όπως τα φαντάστηκε ο εικονογράφος του, Αλέκος Παπαδάτος.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Διαβάστε ακόμα

To τελευταίο αστερόσκυλο

Το αστερόσκυλο βρίσκεται στο ‘σπίτι’ του, κάπου στον ουρανό. Ονειρεύεται ότι δεν είναι μόνο, αλλά ανάμεσα σε πολλά, χαρούμενα αστερόσκυλα.