Συγγραφέας: Α.Σ. Δάρτζαλη
Εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου
Εκδόσεις: Λιβάνης
Χρονιά έκδοσης: 2016
Ηλικίες: 3+
Ο μικρός αφηγητής της ιστορίας είναι λάτρης των λεωφορείων. Και όταν η μαμά του – που δεν οδηγεί – αποφασίζει να τον πάρει μαζί της σε μια δουλειά που πρέπει να κάνει σε μια άγνωστη σε αυτόν περιοχή, η χαρά του είναι τεράστια, γιατί θα πρέπει να πάρουν όχι ένα, αλλά δύο λεωφορεία! Οπως σε κάθε μικρό παιδάκι, έτσι και στον πρωταγωνιστή του βιβλίου, του αρέσει επίσης να ακυρώνει το εισιτήριό του και το θεωρεί μεγάλο κατόρθωμα, τόσο που όταν έρχεται ο ελεγκτής να το τσεκάρει, σκέφτεται από μέσα του πως αυτός ο μεγάλος και λίγο τρομακτικός τύπος τον επιβραβεύει για την κίνησή του. Στη διαδρομή όμως για την περίεργη περιοχή που δεν έχει ξαναπάει, ο μικρός θα αρχίσει να παρατηρεί τον κόσμο που ανεβοκατεβαίνει από στάση σε στάση: κόσμο που ο ίδιος δεν έχει ξαναδεί, κόσμο διαφορετικό από αυτόν, πολύχρωμο, που μιλά γλώσσες άγνωστες, αλλά τραγουδιστές, μαγικές. Οταν όμως στο όχημα θα επιβιβαστεί μια μαμά με το μωράκι της σε καρότσι, κάτι θα γίνει που θα αλλάξει την άποψη του μικρού για τον κόσμο που ζει.
Με θέμα πάντα επίκαιρο, όχι μόνο τώρα λόγω κρίσης και προσφυγικού, το βιβλίο της Δάρτζαλη είναι απαραίτητο ανάγνωσμα, όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά και για τους μεγάλους. Η συγγραφέας αφηγείται μια ιστορία καθημερινή, στην οποία πολλές φορές γινόμαστε μάρτυρες, αλλά ποτέ δεν αντιδρούμε όπως θα έπρεπε. Και η ιστορία της αυτή, με τα πολλαπλά μηνύματα που κάθε ηλικία τα ερμηνεύει διαφορετικά- μπορεί να γίνει η αφορμή για μια αλλαγή… στάσης απέναντι στους ανθρώπους, αυτούς που δεν είναι τόσο “τυχεροί” όσο κάποιοι άλλοι, που δεν έχουν τόσες ευκαιρίες όσο κάποιοι άλλοι και που φαίνονται αδύναμοι σε σύγκριση με κάποιους που νομίζουν πως κατέχουν θέση και δύναμη, ενώ είναι κατώτεροί τους και δεν κατέχουν στοιχειώδη παιδεία και τρόπους. Η μαμά που λέει “ψέματα” για να “σώσει” την άλλη μαμά είναι το παράδειγμα που πρέπει να βλέπουν τα παιδιά για να αποκτήσουν αυτήν την παιδεία, που δεν έχει να κάνει με τα γράμματα, αλλά με τα συναισθήματα και την ανθρωπιά. Μια βαθιά συγκινητική ιστορία καθημερινότητας, ένα βιβλίο που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη, να διαβαστεί από μαθητές, δασκάλους και γονείς και να γίνει η αφορμή για να αλλάξει κάτι στον κόσμο μας. Ενα τεράστιο “ευχαριστώ” στην κ. Δάρτζαλη που μας κάνει να κλαίμε κάθε φορά που η ιστορία φτάνει στην φράση “η μαμά μου δεν μίλησε. Μόνο με κράτησε σφιχτά“.
