Πώς έγινα αστέρι στην ανάγνωση

Κείμενο – εικονογράφηση: Lisa Papp

Mετάφραση: Μάνος Μπονάνος

Εκδόσεις: Παπαδόπουλος

Χρονιά έκδοσης: 2018

Ηλικίες: 5+

 

Ας αρχίσουμε από τα βασικά: στην Μάντλιν δεν της αρέσει το διάβασμα. Ούτε τα βιβλία, ούτε τα περιοδικά, ούτε καν ο κατάλογος με τις γεύσεις παγωτού! Επίσης δεν της αρέσει να διαβάζει δυνατά μπροστά σε όλη την τάξη, γιατί όταν κάνει κάποιο λάθος, όλο και κάποιος συμμαθητής της θα χαχανίσει και θα την κοροϊδέψει. Η λύση λοιπόν που έχει βρει, είναι να μην διαβάζει. Ομως υπάρχει κάτι που την ενοχλεί πολύ: η δασκάλα της κάθε φορά που διαβάζει (αναγκαστικά) στην τάξη, της δίνει μια καρδούλα και της γράφει “προσπάθησε περισσότερο”. Η Μάντλιν θέλει όμως να πάρει ένα αστέρι. Γιατί τα αστέρια η δασκάλα τα δίνει σε αυτούς που διαβάζουν καθαρά και δυνατά. Και θέλει το αστέρι αυτό τόσο πολύ. Και προσπαθεί! Αλλά μάλλον όχι τόσο όσο θα ήθελε η δασκάλα. Μέχρι που μια μέρα η μαμά της θα την πάει στη βιβλιοθήκη κι εκεί μαζί με την βιβλιοθηκονόμο, την κ. Ντίμπλ, θα γνωρίσει την Μπόνι, έναν μεγάλο λευκό σκύλο! Μα σε έναν σκύλο θα διαβάσει; Ναι, γιατί της Μπόνι της αρέσει πολύ να της διαβάζουν και η Μπόνι δεν κρίνει αν κάνει η Μάντλιν λάθος, ούτε χαχανίζει κοροϊδευτηκά. Ετσι, η Μάντλιν θα καταφέρει με τη βοήθεια του τετράποδου φίλους της να ξεπεράσει τους φόβους της και να καταφέρει να πάρει το αστέρι της.

Ενα πολύ όμορφο και συγκινητικό βιβλίο με ηρωίδα ένα κοριτσάκι που απλώς δεν έχει τη δύναμη μέσα της να ξεπεράσει τον φόβο της, όπως πολλοί από εμάς! Ενα κορίτσι που θέλει να φτάσει ψηλά και να πάρει το αστέρι που τόσο πολύ θέλει από τη δασκάλα της και που στην πορεία θα μάθει ότι η τελειότητα δεν είναι το ζητούμενο για να είμαστε χαρούμενοι στη ζωή μας, αλλά η προσπάθεια. Μια όμορφη ιστορία για την αγάπη που κρύβεται στα πιο ασυνήθιστα σημεία (σε έναν σκύλο, για παράδειγμα), για την επιμονή, την υπομονή και τη συμπόνια.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Τα ήσυχα βράδια

Η θεματολογία του βιβλίου αυτού περιστρέφεται γύρω από τη νύχτα και απ’ ό,τι συμβαίνει ‘στα σκοτεινά’. Σε τι οφείλεται η ύπαρξη της νύχτας, τι συμβαίνει στο σκοτεινό ουρανό, πως λειτουργεί ο ύπνος, γιατί το μαύρο κυριαρχεί στην όραση του ανθρώπου το βράδυ, ποια η σχέση των ζώων και κάποιων φυτών με τη νύχτα; Αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις που τυχόν έχουμε μεγάλοι και μικροί γύρω από τα λιγότερο φανερά και γνωστά ‘καμώματα της ημέρας’, απαντώνται μέσα σε 19 δισέλιδα.

Ο κύριος Γεμάτος και ο κύριος Αδειανός

Η Christina Bellemo με το απλό, μα βαθιά φιλοσοφικό, κείμενο της κατορθώνει από τις πρώτες μόλις σελίδες του βιβλίου να ανακινήσει τα έντονα, αλλά και τα πιο οικεία συναισθήματα. Με ρήματα όπως «νιώθω», «χρειάζομαι», «φοβάμαι», «συγκινούμαι», που φανερώνουν αμέσως τη συναισθηματική κατάσταση των δύο ηρώων, πετυχαίνει την ταύτιση των αναγνωστών/ριών και παράλληλα τους δίνει τη δυνατότητα να αναστοχαστούν τις έννοιες της συνύπαρξης, της συνδιαλλαγής και της συμπόρευσης.

Όταν ανοίγω τα φτερά μου

Ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, εικονογραφικά και θεματικά, είναι αυτό του Marc Majewski, ένας ύμνος στη γονεϊκή αγάπη. Η ιστορία ανοίγει με ένα υπέροχα ανακατωμένο παιδικό δωμάτιο, εκεί που ένα μικρό αγόρι φοράει τα πολύχρωμα φτερά πεταλούδας που μόλις έφτιαξε και βγαίνει ολόχαρο στην εξοχή να παίξει και να “πετάξει”.