Ποτέ βία!

Συγγραφέας: Άστριντ Λίντγκερν

Μετάφραση: Άννα Παπαφίγκου

Εκδόσεις: Μάρτης

Χρονιά έκδοσης: 2014

 

Οταν το 1978 η Ενωση Γερμανών Βιβλιοπωλών απένημε στην Άστριντ Λίντγκρεν το Βραβείο Ειρήνης, σίγουρα κανένα από τα μέλη της δεν περίμενε να ακούσει τον λόγο που εκφώνησε η πιο διάσημη, πολυβραβευμένη και αγαπημένη Σουηδή συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Αν και προσπάθησαν να την σταματήσουν – της ζήτησαν να μην διαβάσει τον συγκεκριμένο λόγο – εκείνη προχώρησε κανονικά με τα σχέδιά της και μίλησε για τη βία στην οικογένεια και το πώς όταν ένα παιδί αγαπιέται και αγαπάει κι εκείνο, τότε αντιμετωπίζει το περιβάλλον του με αγάπη. Εκείνη την ημέρα, της απονομής, μίλησε για κάτι που κανείς ως τότε δεν είχε τολμήσει να ξεστομίσει: το πώς θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο ειρηνικό, ξεκινώντας τις αλλαγές από τα παιδιά. Και έκλεισε λέγοντας “Αυτό που θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους, γονείς και παιδιά, είναι μια αμοιβαία σχέση αγάπης και σεβασμού“.

Το βιβλίο “Ποτέ Βία!” αποτελείται από την εισαγωγή της μεταφράστριας, που μας δίνει πολύ περιληπτικά αλλά περιεκτικά το βιογραφικό της Άστριντ Λίντγκρεν. Ακολουθεί το παρασκήνιο της βράβευσης και ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν να σταματήσουν την συγγραφέα της Πίπης Φακιδομύτης να τον εκφωνίσει και τέλος ο ίδιος ο λόγος που άλλαξε τα δεδομένα στη συζήτηση για την οικογενειακή βία και που ακόμα και σήμερα, 40 χρόνια σχεδόν μετά την εκφώνησή του, θεωρείται επίκαιρος.

Save

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Υπάρχει ζωή μέσα στη μύτη σου;

Στο βιβλίο αυτό που κρατάμε στα χέρια μας, με τα φωτεινά, έντονα χρώματα και το μαλακό εξώφυλλο, μαθαίνουμε τα πάντα (ή κάνουμε μια καλή αρχή στο μαθάνουμε τα πάντα) γύρω από τους πολλές φορές αόρατους στο γυμνό μάτι μικροοργανισμούς με τους οποίους συμβιώνουμε.

O μικρός μαχητής

Ενα βιβλίο για τη δημιουργία του ανθρώπου και την εξέλιξη του εμβρύο από τη στιγμή της σύλληψης ως και μετά τη γέννησή του. Ενα βιβλίο για τους μικρούς εκείνους μαχητές της ζωής, που με δυσκολία κατάφεραν να γατζωθούν από τα τοιχώματα της μήτρας, να βρουν ένα ασφαλές σημείο και να μεγαλώσουν, ώσπου να γίνουν μωρά και να βγουν στον κόσμο.

Το δώρο του παππού

Η Κάρμεν ζει με τον μπαμπά της και τη μαμά της, όμως συχνά επισκέπτεται τον αγαπημένο της παππού, ο οποίος αγαπά οτιδήποτε έχει να κάνει με τις εφευρέσεις. Δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο: παλιά μοτέρ, παλιές καρέκλες, παλιά υφάσματα μέχρι και παλιά φτερά ποδηλάτου. Αυτός είναι ο παππούς της, που της έχει φτιάξει και τον Τάλω, ένα ρομπότ που την ακουλουθεί όπου πάει, φτιαγμένος κι αυτός από παλιά πράγματα. Το πρόβλημα της Κάρεν όμως, δεν είναι ούτε οι γονείς της, ούτε ο Τάλως*, ούτε φυσικά ο παππούς της. Το πρόβλημά της είναι το μάθημα της Ιστορίας και ένας κακός βαθμός που πήρε σε ενα διαγώνισμα.