To βιβλίο “Τα παιδιά που έβλεπαν τα τρένα να περνούν” της Ιντιθ Νέσμπιτ (Edith Nesbit) πρωτοεμφανίστηκε ως σειρά κειμένων στο The London Magazine το 1905 και κυκλοφόρησε σε μορφή βιβλίου έναν χρόνο μετά. Η ιστορία ακολουθεί τη ζωή τριών παιδιών, της Ρομπέρτα (που τη φωνάζουν χαϊδευτικά Μπόμπι), του Πίτερ και της Φίλις. Όταν ο πατέρας τους συλλαμβάνεται άδικα για κατασκοπεία, η μητέρα τους τα παίρνει και μετακομίζουν από το Λονδίνο στην εξοχή. Το καινούργιο τους σπίτι βρίσκεται κοντά σ’ έναν σιδηροδρομικό σταθμό και τα τρία παιδιά αρχίζουν να παρακολουθούν και να παίζουν με τα τρένα. Στην πορεία γίνονται φίλοι μ’ έναν ηλικιωμένο κύριο που επιβιβάζεται καθημερινά στο τρένο των 9 και τέταρτο. Ο άνδρας αυτός θα καταφέρει να αποδείξει ότι οι κατηγορίες σε βάρος του πατέρα των παιδιών είναι λαθεμένες και έτσι η οικογένεια θα ξαναενωθεί. Πριν την απελευθέρωση του πατέρα, η οικογένεια θα φροντίσει έναν Ρώσο εξόριστο, τον κ. Σεπάντζκι, o οποίος έφτασε στην Αγγλία σε αναζήτηση της οικογένειάς του, αλλά και τον Τζιμ, τον εγγονό του ηλικιωμένου κύριου.

Το βιβλίο της Νέσμπιτ αποτελεί κλασικό ανάγνωσμα για παιδιά. Εχει μεταφερθεί στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη, στο θεατρικό σανίδι κι έχει διασκευαστεί για ραδιοφωνική παρουσίαση στο BBC. Λέγεται ότι η συγγραφέας εμπνεύστηκε την ιστορία των τριών παιδιών και του πατέρα τους από την Υπόθεση Ντρέιφους, ένα τεράστιο σκάνδαλο κατασκοπείας και ταυτόχρονα μία από τις μεγαλύτερες διεθνώς δικαστικές πλάνες που συντάραξε τη Γαλλία στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, μια δίκη στην οποία γίνεται αναφορά και στον τρόπο που έδρασαν τα Μέσα της εποχής και η κοινή γνώμη.

Η Κόκκινη Αλεπού σε συνεργασία με τις εκδόσεις Διόπτρα προδημοσιεύει τo πρώτo κεφάλαιo του βιβλίου της Ιντιθ Νέσμπιτ, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 4 Νοεμβρίου 2020.