Συγγραφέας: Στέλλα Ανδρικοπούλου
Εικονογράφος: Πετρούλα Κρίγκου
Εκδόσεις: Memento
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικία: 3+, 5+
Το φανταστικό χωριό Δενακούι δεν έχει πάρει τυχαία το όνομά του: είναι ένα χωριό όπου κανείς δεν ακούει! Οι κάτοικοι έχουν τεράστια στόματα κι όλο μιλούν, μιλούν, μιλούν, χωρίς όμως κανένας να ενδιαφέρεται να ακούσει τον άλλο, σε βαθμό που τα αυτιά τους έχουν πλέον ατροφήσει κι είναι μικροσκοπικά. Σε όλο το χωριό, ένας μόνο ακούει και δεν είναι άλλος από τον… Ακούι. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους κατοίκους, το σώμα του Ακούι είναι καλυμμένο ολόκληρο με αυτιά, ενώ το στόμα του ίσα που φαίνεται.
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, οι κάτοικοι του Δενακούι έχουν τόση ανάγκη να μιλήσουν και να τους ακούσει κάποιος, που καθημερινά κάνουν ουρά έξω από το σπίτι του Ακούι. Τι θα συμβεί, άραγε, όταν ο Ακούι αρρωστήσει και οι Δενακουίτες δε βρίσκουν άνθρωπο να πουν τον πόνο τους, τις ιστορίες τους και ό,τι άλλο τους απασχολεί;
Η Στέλλα Ανδρικοπούλου αφηγείται την ιστορία της με στιχάκια και ρίμες, δίνοντας ρυθμό στην πλοκή. Σε μια θεωρητικά κάπως στενάχωρη υπόθεση, έρχεται με το χιούμορ της να ανεβάσει τον αναγνώστη, ενώ παράλληλα πραγματεύεται ένα από τα βασικά θέματα της σύγχρονης εποχής: την επιθυμία των ανθρώπων να μιλούν και να ακούγονται, χωρίς αυτό να συνοδεύεται απαραίτητα και από τη διάθεσή τους να ακούσουν τον συνομιλητή τους.
Η Πετρούλα Κρίγκου ντύνει ταιριαστά και πρωτότυπα την ιστορία με το δικό της ιδιαίτερο στυλ εικονογράφησης, που παντρεύει τη ζωγραφική με το σκίτσο και δίνει προστιθέμενη αξία στο κείμενο. Το βιβλίο σίγουρα δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς εκείνη.
Το “Δεν-ακούι” διαβάζεται ευχάριστα, προσφέροντας γέλιο και ενσυναίσθηση και μάλιστα «με μέτρο», κυριολεκτικά και μεταφορικά. Εκεί, νομίζω, κρύβεται και η αξία του…
