Φωτογραφία: Luis Jaume/BCN
Αυτοί που μου χάριζαν βιβλία
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που διάβαζα παιδική και νεανική λογοτεχνία για να μπορώ να θυμάμαι λεπτομέρειες, ακόμα και ολόκληρη την ιστορία κάποιου συγκεκριμένου βιβλίου και να μπορώ με ευκολία να το περιγράψω. Κι ακόμα, υπάρχουν κάποια βιβλία που ενώ τα διαβάζεις μετά μανίας, δεν αφήνουν κανένα ίχνος μέσα σου, κανένα σημάδι που να το κουβαλάς και στην ενήλικη ζωή σου. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν, στην περίπτωση μου, η σειρά βιβλίων της Ενιντ Μπλάιτον, Οι μυστικοί πέντε – ή μήπως ήταν επτά ; Θα σας γελάσω. Τίποτα δεν έμεινε από εκείνα τα αναγνώσματα. Όμως υπάρχουν κι αυτά τα οποία αργότερα θα γίνουν η πιο προσωπική σου μικρή πατρίδα, εκεί όπου θα επιστρέφεις πάντα, στην εποχή που ανακάλυπτες τον κόσμο, τις λέξεις και τα χρώματα μέσα από ένα κομμάτι χαρτί.
Τα δύο πρόσωπα που συνήθιζαν να μου προσφέρουν βιβλία αντί για παιχνίδια όταν ήμουν πιτσιρίκι, ήταν η θεία μου η Άννα και η γιαγιά μου η Χρυσούλα. Για χρόνια κουβαλούσα μαζί μου έναν μεγάλο τόμο ανθολογίας της ελληνικής ποίησης, δώρο της γιαγιάς και του παππού. Η αφιέρωση στην πρώτη σελίδα έλεγε οτι, η ποίηση μας κάνει καλύτερους ανθρώπους κι ότι δεν θα ‘πρεπε να το ξεχνάω αυτό ποτέ. “Ποιός χαρίζει ποίηση σε ένα παιδί οκτώ χρονών;” αναφώνησε κάποτε μια άλλη θεία μου όταν με είδε να τριγυρνάω με τον μεγάλο τόμο στα χέρια. Το Καπλάνι της βιτρίνας, τα Γενέθλια, το Όταν ο ήλιος, αλλά και Η αυλή μας της Μαρίας Ιορδανίδου, ήταν όλα δώρα από τα χέρια της γιαγιάς.
————————————————————————————————————–
Ο Γιώργης Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και μεγάλωσε στην Αθήνα. Μελέτησε τραγούδι και μουσική και είναι αριστούχος απόφοιτος δραματικής σχολής. Πρωτοεμφανίστηκε στο πλάι της Αρλέτας και συνεργάτηκε με σπουδαίους Ελληνες και ισπανόφωνους συνθέτες και ερμηνευτές όπως οι Νένα Βενετσάνου, Νίκος Ξυδάκης, Νότης Μαυρουδής, Αρλέτα, Δήμητρα Γαλάνη, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Ηρώ, Διονύσης Σαββόπουλος, Patricio Anabalon, Alberto Mate, Jordi Maranges κ.α. Ο πρώπος του προσωπικός δίσκος βγήκε το 1998 (Γιαπωνέζικοι κήποι). Από τότε μέχρι σήμερα έχουν μεσολοβήσει επτά άλμπουμ. Το 2015 κυκλοφόρησε το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο “Καντάδα” με μελωδίες των Αττίκ, Γιαννίδη, Ραπίτη, Θεοφανίδη κ.α., μαζί με ένα καινούργιο τραγούδι με τίτλο “Καντάδα για τη γιαγιά μου”. Αυτή την περίοδο ετοιμάζει το “Ο Αττίκ στο Παρίσι”. Πρόκειται για αδισκογράφητα τραγούδια και συνθέσεις του Αττίκ από την εποχή που ζούσε στο Παρίσι, σε πρώτη εκτέλεση. Θα κυκλοφορήσει τον Οκτωβριο. Μια πρώτη γεύση πήραμε το καλοκαίρι στην παράσταση που δόθηκε στην Αθήνα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2016.
