Κάθε μήνα, ένας άνθρωπος από τον χώρο του παιδικού βιβλίου γράφει στην Κόκκινη Αλεπού για το δικό του αγαπημένο παιδικό βιβλίο, αυτό που διάβαζε όταν ήταν παιδί. Σειρά παίρνει η συγγραφέας και κριτικός Μαρίζα Ντεκάστρο.
*Επιμέλεια στήλης: Ζωή Κοσκινίδου
Ένα βιβλίο μια φορά; Για μένα τα βιβλία δεν είναι ούτε για μια φορά, ούτε ένα. Είναι τα δεκάδες που εναλλάσσονται κοντά μου ανάλογα με τη διάθεση, τα ενδιαφέροντα, το χαζολόγημα, τα γραψίματα. Διαβάζω σταθερά παιδικά και νεανικά λόγω δουλειάς και ό,τι με κεντρίζει κάθε φορά. Παντός είδους. Είναι όλα όσα έχω διαβάσει, και είναι μοναδικά. Και εκείνα τα βιβλία που τελικά ήταν αδιάφορα και εκείνα που αναμφίβολα με έβαλαν σε σκέψεις.
Έγινα συστηματική αναγνώστρια από τα χρόνια του γυμνασίου χάρη σε ορισμένους καταπληκτικούς καθηγητές που αγαπούσαν τη λογοτεχνία και με έσπρωξαν μαλακά προς τα εκει. Η λεγόμενη φιλαναγνωσία δε στηριζόταν εκείνη την εποχή σε προγράμματα, αλλά στην προσωπική επαφή που ενέπνεε! Από κει και πέρα, διάβαζα και διαβάζω μέχρι σήμερα ασταμάτητα, άλλοτε με πρόγραμμα και άλλοτε χωρίς.
Μικρή είχα ελάχιστα βιβλία γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν πολλά παιδικά, ούτε στην οικογένειά μου αγαπούσαν το διάβασμα. Δε διάβαζα λοιπόν από πάντα. Το πρώτο βιβλίο ήταν μια μαγειρική: Η Καιτούλα στην κουζίνα της Χρύσας Παραδείση. Αλλά αυτό το βιβλίο το αγάπησα μόνο και μόνο επειδή ανακατεύτηκα με τη μαγειρική! Έπειτα ανακάλυψα τον Μικρό ήρωα, τον Μικρό σερίφη και μερικά άλλα κόμικς μέχρι που βρέθηκα με κάποια Δέλτα- το Παραμύθι χωρίς όνομα είναι το πιο πολυδιαβασμένο μου βιβλίο- πριν μου χαρίσουν στο τέλος του δημοτικού Τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ, τις Μικρές κυρίες, και άλλους Βερν, Περλ Μπακ, Κρόνιν, ό,τι τέλος πάντων θεωρούνταν κατάλληλο για την ηλικία μου.
Αυτό που με συναρπάζει, και που εξακολουθώ να ανακαλύπτω στα βιβλία και τους συγγραφείς είναι ο ατέλειωτος πλούτος των ιδεών. Εκείνο που με απογοητεύει, δυστυχώς σε πάμπολλα βιβλία για παιδιά και νέους, είναι η καθήλωση, το αναμενόμενο, η επιφανειακή προσέγγιση που στολίζεται ανάλογα με κάποια πλοκή ή εικόνες.
Η Μαρίζα Ντεκάστρο σπούδασε στη Σορβόννη Παιδαγωγικά και Λογοτεχνία για Παιδιά και Νέους. Δίδαξε Ιστορία και Λογοτεχνία σε μαθητές του δημοτικού, γράφει βιβλία γνώσεων για παιδιά, μεταφράζει λογοτεχνία για νέους και ενηλίκους, και από το 1998 γράφει κριτική παιδικού και εφηβικού βιβλίου. Βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων, το Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων της IBBY- Ελληνικό Τμήμα και το Βραβείο Μετάφρασης Νεανικού Βιβλίου της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας. Μετάφρασή της αναγράφηκε στον Τιμητικό Πίνακα της IBBY και βιβλία της υπάρχουν στον κατάλογο των White Ravens.
