Ένα βιβλίο μια φορά: Γόνη Λούκα

Το σπίτι που μεγάλωσα ήταν -και είναι ακόμα- γεμάτο βιβλία. Αυτό το χρωστάω στον πατέρα μου, που του άρεσε να ψάχνει και ν’ αγοράζει όμορφες εκδόσεις και με μεγάλη ποικιλία θεμάτων. Αυτή η βιβλιοθήκη με συντρόφευσε σ’ όλα τα σχολικά και φοιτητικά μου χρόνια. Τότε δεν υπήρχε η ευκολία της διαδικτυακής αναζήτησης και αφιέρωνα πολλές  ώρες μπροστά της ψάχνοντας, ξεφυλλίζοντας, μυρίζοντας… Τα βιβλία που αναφέρονταν στη φύση και είχαν πολλές εικόνες, ζωγραφισμένες ή φωνογραφημένες, πάντα μ’ εντυπωσίαζαν. Ένα από αυτά τα βιβλία σκέφτηκα όταν η Κόκκινη Αλεπού μου ζήτησε να μιλήσω για το δικό μου βιβλίο, εκείνο που μ’ ακολουθεί από την παιδική μου ηλικία.

Σαν γνήσιο παιδί της πόλης, η φύση πάντα μου προκαλούσε δέος και φόβο αλλά και μια τεράστια επιθυμία να τη γνωρίσω. Η πόλη και η φύση, η φύση στην πόλη, καθώς και η εναλλαγή πόλης-φύσης αποτελούσαν αγαπημένες θεματικές στα διαβάσματά μου, ίσως λόγω των παιδικών καημών μου. Ο πρώτος ήταν πως δεν είχα ένα χωριό ή έστω ένα εξοχικό να με περιμένει και να μου προσφέρει τις εμπειρίες της ζωής στην ύπαιθρο. Ο δεύτερος ήταν τα Σαββατοκύριακα στην πόλη… Ενώ οι οικογένειες πολλών συμμαθητών μου έκαναν τις εκδρομές τους, εμείς εδώ λιώναμε στο κλεινόν άστυ…

Ένα Γενάρη πριν πολλά-πολλά χρόνια, η δεκάχρονη Νάντια Ηλιοπούλου, η συμμαθήτριά μου, μου δώρισε ένα ξεχωριστό παιδικό ταξιδιωτικό βιβλίο! Συγγραφέας του η Αγγελική Βαρελλά κι ο τίτλος του “η Ελλάδα κι εμείς“. Ο τίτλος έχει δύο όμορφες δασείες και μια περισπωμένη και ο εκδοτικός του οίκος είναι η Χρυσή πέννα. Θέμα του οι ταξιδιωτικές εμπειρίες μιας οικογένειας που με το καινούργιο της αυτοκίνητο γυρίζει και γνωρίζει την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη. Έτσι κι εγώ μέσα από τις σελίδες του, μαζί με τη Μαρίνα, τον Κλεάνθη και τον Τάκη, τα τρία παιδιά της οικογένειας, αρχίζω ν’ ανακαλύπτω τη μυθολογία, την ιστορία και τα αστικά και φυσικά τοπία της Ελλάδας. Από την Μονή Δαφνίου με τα ψηφιδωτά της έως τις βυζαντινές εκκλησιές της Καστοριάς κι από την Ελευσίνα μέχρι τα Γιάννενα, ανακαλύπτω διαδρομές μοναδικές και ξεχωριστές. Πολλές φορές  θυμάμαι να πηγαίνω μπρος πίσω στις σελίδες του βιβλίου για να ξανακάνω την ίδια διαδρομή. Ομολογώ μου κακοφάνηκε όταν το έδειξα στα παιδιά μου πριν από κάποια χρόνια και μου είπαν πως τους φάνηκε παλιό… Για μένα όμως το βιβλίο αυτό είναι ακόμα ένας προσωπικός ταξιδιωτικός θησαυρός.


Η Γόνη Λούκα γεννήθηκε στον Βύρωνα. Πιστεύει πολύ στη μεγαλόφωνη ανάγνωση βιβλίων από τις πρώτες μέρες της ζωής ενός βρέφους, στις σχολικές βιβλιοθήκες και στις ιστορίες που μοιράζονται οι άνθρωποι. Σπούδασε νηπιαγωγός και ηθοποιός. Δουλεύει στο θέατρο από το φθινόπωρο του 1993. Αγαπημένος της δάσκαλος ο κλόουν Philippe Gaulier. Αγαπημένος της σκηνοθέτης ο Σταύρος Ντουφεξής. Μέσα από το θέατρο γνώρισε πολλές πόλεις και χωριά της Ελλάδας, το Caracas της Βενεζουέλας, απέκτησε φίλους και οικογένεια. Από τον Οκτώβριο του 2018 μαζί με τη Μιμή Νικολαΐδη και τη Σοφία Σφύρτζη δημιούργησαν με πολύ βιβλιόφιλο μεράκι το παιδικό βιβλιοπωλείο ο Γάτος Μαουρίτσιο (Ευφρονίου 10-12, Παγκράτι).

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Μαρίζα Ντεκάστρο

Κάθε μήνα, ένας άνθρωπος από τον χώρο του παιδικού βιβλίου γράφει στην Κόκκινη Αλεπού για το δικό του αγαπημένο παιδικό βιβλίο, αυτό που διάβαζε όταν ήταν παιδί. Σειρά παίρνει η συγγραφέας και κριτικός Μαρίζα Ντεκάστρο.

Ελένη Σβορώνου

Κάθε μήνα ένας άνθρωπος από τον χώρο του παιδικού βιβλίου γράφει στην “Κόκκινη Αλεπού” για το δικό του αγαπημένο παιδικό ή εφηβικό βιβλίο, που διάβαζε όταν ήταν ήταν εκείνος παιδί.

Βαγγέλης Ηλιόπουλος

Κάθε μήνα ένας άνθρωπος από τον χώρο του παιδικού βιβλίου γράφει στην “Κόκκινη Αλεπού” για το δικό του αγαπημένο παιδικό βιβλίο, που διάβαζε όταν ήταν ήταν εκείνος παιδί. Σήμερα, o πολυβραβευμένος συγγραφέας Βαγγέλης Ηλιόπουλος γράφει για τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και την αγάπη που έχει στο έργο του.