Συγγραφέας: Muon Thi Van
Εικονογράφηση: Victo Ngai
Μετάφραση: Ελένη Κατσαμά
Εκδόσεις: Ίκαρος
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 7+
Η Muon Thi Van μας λέει με τον μοναδικό της τρόπο ότι «Η καρδιά ευχήθηκε». Ένα βιβλίο που από το εξώφυλλο του ακόμα μας προϊδεάζει για ένα ταξίδι προσφυγιάς. Ένα βιβλίο που κλείνει έναν ολόκληρο κόσμο από συναισθήματα και πολλές αφηγήσεις σε 86 μόνο λέξεις.
Δώδεκα ευχές, μία γραμμή σε κάθε σελίδα. Με την απόλυτη συνεργασία κειμένου και εικόνας, καθώς η εικονογράφηση της Vicko Ngai ξεχειλίζει συναίσθημα και λεπτομέρειες, φτιάχνει εικόνες που ταιριάζουν απόλυτα σε κάθε ευχή και παρασύρει τον αναγνώστη στο ταξίδι της προσφυγιάς. Εικόνες που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το βιβλίο ακόμα και ως silent, που δίνουν σχήμα και μορφή στο τι σημαίνει προσφυγιά. Χωρίς περίτεχνα στολίδια, χωρίς λαμπερά χρώματα. Σαν να κοιτάς παλιές φωτογραφίες όπου διαγράφεται ο πόνος των ανθρώπων στις ρυτίδες του προσώπου και τα δάκρυα. Ο αποχωρισμός από τον παππού που μένει πίσω και «Η ώρα ευχήθηκε να είναι πιο αργή». Τα λιγοστά πράγματα που αναγκαστικά μπορείς να κουβαλήσεις και «Η τσάντα ευχήθηκε να ήταν πιο βαθιά». Άνθρωποι στοιβαγμένοι σε μια βάρκα και η βάρκα ευχήθηκε να ήταν πιο γερή. Και η θάλασσα ευχήθηκε να ήταν πιο ήρεμη. Και ο ήλιος ευχήθηκε να ήταν λιγότερο ζεστός. Και η καρδιά ευχήθηκε να ήταν πιο δυνατή.
Οι λεπτομέρειες καταδεικνύουν την ασιατική καταγωγή των πρωταγωνιστών και επιβεβαιώνουν αυτό που ο αναγνώστης υποπτεύεται. Η Muon Thi Van έφτιαξε ένα παιδικό βιβλίο βάζοντας τον εαυτό της και την ιστορία της προσφυγιάς της δικής της οικογένειας την δεκαετία του 1980 στο χαρτί. Και η φράση «Εγώ ευχήθηκα να μη χρειάζεται να εύχομαι πια», συνοψίζει την δική της ευχή. Να μην υπάρχει η αγωνία της επιβίωσης, ο πόνος του αποχωρισμού.
Ένα βιβλίο που κάνει το παιδί αναγνώστη κοινωνό στο ταξίδι της προσφυγιάς, το ωθεί να αναρωτηθεί για την ανάγκη και τη σημασία μιας ευχής, τα μικρά “θέλω” που διαμορφώνονται μέρα με τη μέρα σε ένα ταξίδι επιβίωσης, τι είναι σημαντικό και τι φαντάζει ασήμαντο. Αναζητήστε το.
