Κείμενο: Ingrid Olsson
Εικονογράφηση: Anete Melece
Μετάφραση: Άννα Παπαφίγκου
Εκδόσεις: Σιελ
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικία: 5+
Η μαμά αποφασίζει να κάνει μια απογευματινή επίσκεψη σε φιλικό σπίτι μαζί με το παιδί της. Όμως, η απόφαση αυτή δεν ευχαριστεί καθόλου το μικρό κορίτσι… Τι να κάνει με τη μεγαλύτερη κόρη, που το μόνο που θέλει είναι την ησυχία της και με ένα μωρό με πιπίλα που την ακολουθεί συνεχώς; Η ιστορία τελειώνει με τη σειρά της μικρής πρωταγωνίστριας να αποφασίζει κάτι εντελώς απρόσμενο.
Η συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει με ακρίβεια τη δυσαρέσκεια των παιδιών —μικρών ή και μεγαλύτερων— όταν καλούνται να συμμετάσχουν σε κοινωνικές επισκέψεις χωρίς τη θέλησή τους. Η υποχρεωτική συναναστροφή με ανθρώπους που δεν έχουμε επιλέξει, χωρίς δυνατότητα αποφυγής, συχνά προκαλεί δυσφορία και γίνεται αφορμή για εντάσεις. Η μικρή πρωταγωνίστρια, ακολουθώντας την απόφαση της μαμάς της που της έχει επιβληθεί, επιλέγει με τη σειρά της να “επιβληθεί” στο μωρό του σπιτιού. Παρ’ όλα αυτά, η στάση των ενηλίκων στην ιστορία εμπνέει σεβασμό: από τη μία αναγνωρίζουν τις δικές τους ανάγκες, και από την άλλη δεν αγνοούν τις επιθυμίες και τα συναισθήματα των παιδιών τους. Τέτοιοι συμβιβασμοί, τελικά, μπορούν να οδηγήσουν σε θετικές και απρόσμενες εξελίξεις.
Το στυλ της εικονογράφησης θα έλεγα παιδικό, με έντονα χρώματα και μεγάλα πρόσωπα με έντονες εκφράσεις. Το ‘χειρότερο ουρλιαχτό’ του μωρού «ακούγεται» ξεκάθαρα από το μελανό πρόσωπό του! Η Λετονή εικονογράφος αποκαλύπτει και υποστηρίζει στοιχεία και καταστάσεις που δεν υπάρχουν στη λεκτική ιστορία. Το βιβλίο είναι κυρίαρχο στα παιδικά δωμάτια του σπιτιού. Η αφορμή για την αλλαγή στη διάθεση της πρωταγωνίστριας στο τέλος της ιστορίας, είναι ένα βιβλίο και μάλιστα όχι τυχαίο, αλλά αυτό που ο μικρός Άρνολντ ήθελε να διαβάσουν μαζί, απ’ όταν την υποδέχθηκε στο σπίτι του. Επίσης, ο λόγος συσχέτισης των δύο οικογενειών γίνεται ξεκάθαρος κυρίως μέσα από τις εικόνες αγάπης μεταξύ των δύο ενηλίκων. Τέλος, ενώ γίνεται η λεκτική αναφορά της εμμονής του κοριτσιού του σπιτιού με τον υπολογιστή της, η εικονογράφηση φροντίζει να κάνει σαφέστερο το ζήτημα της έλλειψης κοινωνικοποίησης των εφήβων, λόγω της υπερβολικής ενασχόλησης με την οθόνη και το κινητό.
Στην κοινωνική μας ζωή, κάποιες φορές συμβαίνει να κινούμαστε με βάση τις αποφάσεις άλλων. Στην προσαρμογή μας σε αυτές, ας είμαστε ανοικτοί για συναισθηματικές ανατροπές, ανέλπιστες σχέσεις και ανατρεπτικές αποφάσεις.
