Κείμενο: Rosalba Troiano
Εικονογράφηση: Anita Barghiani, Alida Massari, Chiara Nasi, Marga Biazzi, Isabella Ceravolo
Απόδοση: Ευγενία Κολιδά
Εκδόσεις: Διόπτρα
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 7+
Τζένιφερ Λόπεζ, Σιμόν Μπάιλς, Μαλάλα Γιουσαφζάι, Τέιλορ Σουιφτ και η λίστα με τις διάσημες γυναίκες της εποχής μας φτάνει τις 20 συν 20! Διαβάζουμε για τη διαδρομή σπουδαίων προσωπικοτήτων του αθλητισμού, των επιστημών, του πολιτισμού και του ακτιβισμού, που γεννήθηκαν από το 1909 ως το 2001 σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Όσο δύσκολη ή υποστηρικτική και αν ήταν η παιδική περίοδος στα όνειρά τους, η ιδιοσυγκρασία των χαρακτήρων του βιβλίου μοιάζει σε πολλά: περιέργεια, θάρρος, αποφασιστικότητα, αφοσίωση, σκληρή δουλειά και ανθεκτικότητα. Παράλληλα, παρόμοιες αξίες γιορτάζονται ξανά και ξανά, μέσα από τις ιστορίες των γυναικών αυτών: ενσυναίσθηση, ζωοφιλία, οικολογία, αλληλεγγύη, ισότητα, αποδοχή και συμπερίληψη. Η τελευταία γίνεται πράξη και στο ίδιο το βιβλίο μιας και αντιπροσωπεύει άτομα καταγωγής από όλες τις ηπείρους, με νοσήματα ή και αναπηρίες.
Για πρώτη φορά με προβλημάτισε το πρώτο πρόσωπο. Εξηγούμαι: πρόκειται για υπαρκτές και (οι περισσότερες) εν ζωή προσωπικότητες που μιλούν απευθείας στο αναγνωστικό κοινό. Χωρίς να αμφισβητώ την εγκυρότητα κάθε πληροφορίας, πόσο παραπλανητικό μπορεί να είναι για ένα παιδί να του «μιλούν» οι διασημότητες με λόγια όπως «ήμουν μια εκπληκτική φοιτήτρια» , «αποφάσισα να κάνω τη διαφορά», «είχα ανάγκη…», «πιστεύω ότι…»;, όταν η συμβολή τους στο ανάγνωσμα είναι αποκλειστικά έμμεση, δηλαδή μέσω έρευνας της συγγραφέα (σχετική βιβλιογραφία, βιογραφίες, αυτό-βιογραφίες κλπ); Συμπληρωματικά, φράσεις όπως «είμαι είδωλο», «σπάω τα ρεκόρ», «είμαι πια πολύ διάσημη», «ήμουν η πρώτη…», «έγινα τοπ…» παραπέμπουν σε υπερηφάνεια που φαίνεται να απορρέει πρωτίστως από τον ανταγωνισμό, παρά από την αναγνώριση και τη γιορτή της προσπάθειας και της αυτό-βελτίωσης.
Το βιβλίο είναι εξ ολοκλήρου γυναικείο και ιταλικό δημιούργημα. Πέντε εικονογράφοι μοίρασαν την απεικόνιση των προσωπικοτήτων, διατηρώντας ένα συμβατό στυλ. Ζωγραφίζουν την ολοσέλιδη ηρωίδα σε δράση (δεξιά) και μικρές, χαρακτηριστικές εικόνες-σύμβολα στο κέντρο του κειμένου (αριστερά).
Όσα παιδικά βιβλία και αν βγουν που θα τιμούν τη γυναίκα, θα είναι πάντα χρειαζούμενα, καθώς φαίνεται ότι εξακολουθούμε να καθοριζόμαστε από χρόνια σεξιστικά (και άλλα) στερεότυπα. Για παράδειγμα, η κόρη μου εμπνεύστηκε για το ποδόσφαιρο, διαβάζοντας για την Τζένιφερ Ερμόσο. Ωστόσο, η συγγραφέας ενέταξε τη -λιγότερο διάσημη- Γιούσρα Μαρντίνι στη λίστα και αυτή είναι που επιλέγω εγώ να σταθώ: ως σημαιοφόρος της Ομάδας Προσφύγων στους Ολυμπιακούς του 2021, η νεαρή Σύρια κολυμβήτρια Γιούσρα Μαρντίνι τιμά τις ανθρώπινες ζωές που έσωσε και θυμάται όσους δεν επέζησαν στη βάρκα τους προς την Ελλάδα.
