Κείμενο: Angela Casabene
Εικονογράφηση: Michelle Conn
Απόδοση: Έυη Γεροκώστα
Εκδόσεις: Μάρτης
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 3+
(Είναι σα να) Διαβάζω ένα (εικονογραφημένο) γράμμα από τους γονείς μου: τι με παροτρύνουν να κάνω όταν φοβάμαι; Όταν ντρέπομαι; Όταν τσακώνομαι; Όταν αποτυγχάνω; (Ακόμη και) Όταν χαλαρώνω;
Γραμμένο σε πεντάστιχες και δίστιχες στροφές, το κείμενο απευθύνεται στο παιδί-αναγνώστη σε δεύτερο ενικό. Οι γονείς (μέσω της συγγραφέα) θέτουν κοινές προκλήσεις στην καθημερινότητα ενός παιδιού (φοβάσαι να βουτήξεις, δεν έχεις παρέα, διστάζεις να χορέψεις κ.α.) και το νουθετούν ώστε να τις ξεπεράσει επιτυχημένα με στόχο να «γίνεις όλα όσα μπορείς».
Εικονογραφικά πρόκειται για μια (και κάτι) ημέρα του καλοκαιριού σε κάποιο παραλιακό μέρος. Εξέδρα, παγωτά, ιστιοπλοΐα, μπάνια και παιχνίδια με την άμμο μας φτιάχνουν τη διάθεση μιας και είναι τα βασικά συστατικά των καλοκαιρινών διακοπών. Η διαφορετικότητα στο πλήθος, αλλά και στα συναισθήματα είναι έκδηλη. Οι αγαπημένες μου σελίδες είναι οι νυχτερινές, λόγω της πολύ πετυχημένης και καλαίσθητης σκίασης που έχει πετύχει η Μισέλ. Η εναλλαγή των στιγμιότυπων σε κάθε δισέλιδο φαίνεται σαν να δίνει τις ευκαιρίες να γραφτούν τα μηνύματα θάρρους, δυναμικότητας, αυτοπεποίθησης και ευγένειας που θέλει να περάσει στα παιδιά η Άντζελα μέσω των γονιών της πρωταγωνίστριας.
Ενώ εκτιμώ ιδιαίτερα τα βιβλία που μπορούν να προκαλέσουν έμμεσα π.χ. την τόλμη ή την ευγένεια, αναρωτιέμαι με πόση όρεξη μπορεί να διαβάζουν τα παιδιά μια ιστορία που αναγνωρίζει τις αδυναμίες τους και τα συμβουλεύει πώς να τις διαχειριστούν; Πόσο τελικά προωθεί την παιδική φιλαναγνωσία ένα βιβλίο που απευθύνεται στον μικρό αναγνώστη του με δεκάδες υποτακτικές και προστατικές;
