Κείμενο: Ιζαμπέλα Παλια
Εικονογράφηση: Πάολο Προγιέττι
Απόδοση: Έυη Γεροκώστα, Βαρβάρα Καρζή
Εκδόσεις: Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 5+, 7+
Όπως μαντεύει κανείς από τον τίτλο, πρόκειται για ένα βιβλίο που θέλει να μας μάθει να λέμε αυτήν τη λέξη στους άλλους, όποτε «χρειάζεται». Πως το επιχειρεί; Αρχικά, θέτοντας ένα πλαίσιο αγάπης, στη συνέχεια δίνοντας παραδείγματα που αυτό «σπάει» και τέλος, υποστηρίζοντας πως αυτό «ξανακολλάει» μέσα από τις ειλικρινείς συγνώμες.
Η συγγραφέας απευθύνεται σε όλους μας (χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό), προτρέποντάς μας «να ζητήσουμε συγγνώμη». Χρησιμοποιεί παρομοιώσεις («όλοι πονάμε όταν σπάσει μια κλωστή») αλλά και πραγματικές συνθήκες («πληγώνουμε τους άλλους επίτηδες») για να μας εξηγήσει πότε και πως απολογούμαστε με δική μας πρωτοβουλία, ταπεινά και με κουράγιο.
Οι εικόνες κυριαρχούνται από γάτες, το αγαπημένο τους κουβάρι, πολλή φύση, χιούμορ, φαντασία και πολλή «γατίσια» σκανταλιά και τρυφερότητα, όλα σε απαλές αποχρώσεις. Αγαπημένη μου η εικόνα της γάτας που κινείται προς την πλάτη της άλλης («είναι σημαντικό να κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα…»), όχι μόνο για να την φέρει κοντά της («…για να μπορέσει ο άλλος να κάνει το δεύτερο.»), αλλά και για να αφήσουν χώρο για δυο αγαπημένα πουλάκια.
Πέρυσι, συμμετείχα σε μια ομάδα με στόχο την εξάσκηση στη μη βίαιη επικοινωνία. Μία από τις συνευρέσεις μας ήταν αφιερωμένη στα «(Δεν) Πρέπει να…». Τα απογυμνώσαμε και διαπιστώσαμε ότι από πίσω τους κρύβονται το «(Δεν) Θέλω», «(Δεν) Μπορώ» ή «(Δεν) Χρειάζομαι», κάτι που ως γονείς είναι σημαντικό να μπορέσουμε να μεταδώσουμε και στα παιδιά μας, ώστε να ενισχύουν τον εαυτό τους χωρίς να καταπιέζονται από «πρέπει». Τα «Πρέπει να (μην)…» αυτού του βιβλίου μου θύμισαν αυτόν τον προκλητικό και -δυστυχώς ακόμα άπιαστο- στόχο.
