Συγγραφέας: Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης
Εικονογράφηση: Μυρτώ Δεληβοριά
Εκδόσεις: Πατάκη
Χρονιά έκδοσης: 2017
Ηλικίες: 9+
Η δεύτερη χρονιά στο σχολείο της Μήδειας Κρακατόα αναμένεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα από την προηγούμενη. Η διεύθυνση αποφάσισε να επιτρέψει τη χρήση Ίντερνετ για εκπαιδευτικούς και μόνο σκοπούς. Όμως, κάποιοι μεγαλύτεροι μαθητές χάκαραν τον σέρβερ κι έτσι το δίκτυο είναι πλέον ελεύθερο για όλους και όλες τις ώρες και όχι μόνο για τα μαθήματα. Στα κρυφά, βέβαια. Ολοι οι μαθητές έχουν μυστικά προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ανεβάζουν συνεχώς φωτογραφίες και στάτους. Η κατάσταση γρήγορα θα ξεφύγει και μαθητές, καθηγητές και προσωπικό του σχολείου θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα τέρας: το τέρας της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας.
Ο Γιώργος Παναγιωτάκης μας παρέδωσε λίγο πριν τα Χριστούγεννα τη νέα περιπέτεια των Αλλόκοτων Πλασμάτων του. Στο πρώτο βιβλίο μας είχε γνωρίσει δύο από τους βασικούς πρωταγωνιστές, τον Μάρκο και την Αλίλα, οι οποίοι επιλέχτηκαν να φοιτήσουν στο σχολείο της Μήδειας Κρακατόα λόγω των ιδιαίτερων ικανοτήτων τους. Μας παρουσίασε το περίεργο αυτό σχολείο, την άυλη διευθύντριά του, τους δασκάλους και το προσωπικό που εργάζεται για την Κρακατόα, μας ξενάγησε στον περιβάλλοντα χώρο, μας αποκάλυψε την ύπαρξη ενός δεύτερου, παρόμοιου σχολείου που ανήκει στον αδερφό της Κρακατόα, τον Μανίφικο και μας εξήγησε τις βασικές διαφορές του από αυτό της Μήδειας. Μας έβαλε για τα καλά στον κόσμο αυτόν που δημιούργησε με μια ιστορία γεμάτη περιπέτεια, δράση και καταιγιστικούς ρυθμούς εξέλιξης και τώρα στο δεύτερο βιβλίο αρχίζουμε να μπαίνουμε ακόμα πιο βαθιά στον κόσμο αυτόν. Να τον γνωρίζουμε καλύτερα.
Το δεύτερο βιβλίο των Αλλόκοτων Πλασμάτων ξεκινάει εντυπωσιακά με Τα δυο πρόσωπα του Κάλιμπαν, συστήνοντάς μας μέσα από αυτή δύο από τους βασικούς ήρωες αυτής της περιπέτειας που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της. Παράλληλα, νέοι μαθητές παρουσιάζονται, νέα ήθη (η χρήση Ιντερνετ στο σχολείο), νέες δραστηριότητες, αλλά και καταστάσεις που θα τους βάλουν σε κίνδυνο. Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο της σειράς, ο Γ. Παναγιωτάκης φαίνεται να δίνει βάρος στο χτίσιμο των χαρακτήρων και την εξέλιξη της ιστορίας που ξεκίνησε με το Μυστικό Καταφύγιο. Παράληλλα, εισάγει την χρήση της τεχνολογίας και του Ιντερνετ (πώς θα μπορούσε άλλωστε να μην το κάνει, όταν υπάρχει ούτως ή άλλως στη ζωή των παιδιών από νωρίς) και παρουσιάζει μέσα από την ιστορία του μια κατάσταση που ενώ είναι γνωστή σαν πρακτική στους ενήλικες, τα παιδιά μπορεί να μην την γνωρίζουν: την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα ορισμένων Μέσων Ενημέρωσης, τα οποία χρησιμοποιώντας τις ψεύτικες ειδήσεις και την ευκολία διασποράς τους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σπέρνουν τον τρόμο και τη διχόνοια με καταστροφικά αποτελέσματα. Δίνει έτσι μια γεύση από το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα και πόσο εύκολο είναι μια είδηση να διαστρεβλωθεί και να χρησιμοποιηθεί εναντίον κάποιου ή κάποιας ομάδας ατόμων, χωρίς να γίνεται διδακτικός ή κουραστικός με τα στοιχεία που παραθέτει και χωρίς να χάνει τη μαγεία της ιστορίας και των πρωταγωνιστών της. Συμπέρασμα; Το “Λέσχη των Αλλόκοτων Πλασμάτων: Οταν ήρθαν για εμένα” διαβάζεται απνευστί και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη ως την τελευταία του τελεία. Ανυπονούμε για το τρίτο…
Διαβάστε τη εδώ τη συνέντευξη του Γιώργου Κ. Παναγιωτάκη.
Διαβάστε την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της σειράς εδώ
