Ο Μυστικός Κήπος
Θυμάμαι ένα μικρό ροζ βιβλιαράκι, με μια ζωγραφιά στο κέντρο του εξωφύλλου. Δεν θυμάμαι τι έδειχνε η ζωγραφιά. Θυμάμαι όμως πως το βιβλίο αυτό το είχα αγαπήσει πολύ. Ίσως γιατί ήταν διαφορετικό απ’ ότι διάβαζα εκείνη την περίοδο των 10-11 χρόνων μου. Ανάμεσα στους “Πέντε φίλους” της Ένιντ Μπλάιτον, στα τρομακτικά –σχεδόν σπλάτερ- βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα, τον Στέφεν Κινγκ και τον Τόλκιν, βρήκε τη θέση του στην παιδική μου βιβλιοθήκη το βιβλίο της Φράνσις Χόντγκσον Μπαρνέτ. Δεν ήξερα τη συγγραφέα, δεν ήξερα καν πως γράφτηκε το 1911. Και τώρα, περισσότερα από εκατό χρόνια από την πρώτη του κυκλοφορία, βρέθηκα να το ψάχνω στο Ιντερνετ για να μιλήσω για αυτό.
Δεν ξέρω τι ακριβώς με είχε κερδίσει στο βιβλίο όπου η κακομαθημένη Μαίρη Λένοξ μετά το ατύχημα των γονιών της στην Ινδία, καταφεύγει στο Γιόρκσαιρ, στον πύργο του θείου της. Συνδυάζοντας τις πλήρεις αντιθέσεις –από τη ζέστη και τα χρώματα της Ινδίας στη συννεφιά και την ομίχλη της Αγγλίας, από τις φωνές και τα πάρτι των γονιών της στη σχεδόν νεκρική ησυχία ενός πύργου με τα περισσότερα δωμάτια κλειδωμένα.
Ήδη θυμάμαι να ζω με ένταση τις σελίδες αυτές. Κάτι θα συμβεί. Αυτή η ησυχία καλύπτει έναν μεγάλο θόρυβο. Και πράγματι η Μαίρη, ακολουθώντας φωνές σαν φαντάσματος, ανακαλύπτει το μυστικό δωμάτιο όπου βρίσκεται ξαπλωμένος όλη του τη ζωή ο ξάδερφός της. Ορφανός και αυτός, αφού η μητέρα του πέθανε στη γέννα, αρχίζουν σιγά-σιγά να γνωρίζονται. Μέσα από την δική του ιδιοτροπία ο καθένας, θα γκρεμίσουν τον “κακομαθημό” τους. Και θα βγουν από τον πύργο. Θα ανακαλύψουν τη βρετανική ύπαιθρο, την άνοιξη που τα ζωντανεύει όλα. Η Μαίρη θα αρχίσει να παίρνει βάρος και χρώμα στα μάγουλά της. Θα βρει τον μυστικό κήπο της θείας της, που κλειδώθηκε μετά το θάνατό της, και με τη βοήθεια ενός αγροτόπαιδου, θα τον φροντίσει. Μέσα σε αυτό τον κήπο θα μάθει και στον ξάδερφό της να κάνει τα πρώτα του βήματα.
Γράφοντας τώρα αυτές τις γραμμές σκέφτομαι πως το 1911 μια Βρετανή συγγραφέας, γεννημένη το 1849 στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, μιλάει για οικογένειες που δεν μπόρεσαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Οι γονείς της Μαίρης γυρνούν από πάρτι σε πάρτι, μέχρι που σκοτώνονται. Οι γονείς του Κόλιν επίσης είναι απόντες: η μητέρα του πεθαίνει στη γέννα και ο πατέρας του μη μπορώντας να ζήσει με το πένθος, τον κλειδώνει σε ένα δωμάτιο “για να μην πάθει κακό” και γυρίζει όλο τον κόσμο. Μόνο όταν συναντηθούν τα δύο παιδιά και έρθουν σε επαφή με την γη –μέσα από τον Ντίκον και τον μυστικό κήπο- θα βρουν την σωματική τους υγεία, αλλά και θα χτίσουν έναν χαρακτήρα μακριά από εγωισμούς.
Η δύναμη των παιδιών λοιπόν, η δύναμη της γης, μέσα από ένα μυθιστόρημα για παιδιά που ίσως για αυτούς τους λόγους, ίσως για άλλους, έχει μείνει μέσα μου ως αγαπημένο.
- Το βιβλίο κυκλοφορεί με νέο εξώφυλλο και σχεδίαση από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος
—————————————————————-
Η Μαρία Σούμπερτ είναι συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Μόναχο, στη Γερμανία και σπούδασε Θεατρολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου “Πολιτιστική Πολιτική, Διοίκηση και Επικοινωνία” και στο Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας ΑΙΩΝ. Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε το 1998 (Τα πράσινα, τα καστανά, τα μαύρα μάτια). Έκτοτε έχει γράψει πέντε βιβλία ενηλίκων και δύο για παιδιά (Του φεγγαριού η κόρη και Ο Φούρναρης Πλατς από τις εκδόσεις Διάπλαση).
