Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο βιβλίο από την παιδική μου ηλικία. Οι γονείς μου φρόντιζαν να επισκεπτόμαστε το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σχεδόν κάθε Σάββατο. Ήταν η επιβράβευσή μου για πέντε σωστές ορθογραφίες στη σειρά. Καθόμουν οκλαδόν με τις ώρες, ίσως να μην ήταν ώρες, αλλά όταν είσαι μικρός όλα φαίνονται να κρατούν παραπάνω, μπροστά στα ράφια με τα παιδικά βιβλία, τα ξεφύλλιζα και τα χάζευα. Το βιβλίο όμως που μέχρι τώρα φροντίζω να βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου είναι «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας» του Roald Dahl. Δεν θα πω ψέματα, πρώτα είδα την ταινία και η πρώτη έκδοση του βιβλίου που αγόρασα είχε για εξώφυλλο την αφίσα της κινηματογραφικής μεταφοράς.
Τότε ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η κινημαγραφική μεταφορά από την αρχική μορφή ενός έργου. Οι περιγραφές των χαρακτήρων μου φαίνονταν πολύ πιο ελκυστικές στη δικιά μου φαντασία, οι χαρακτήρες είχαν άλλη «φωνή». Σίγουρα ο αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν ο Willy Wonka κι όχι ο Τσάρλυ, ενώ δεν λυπήθηκα στιγμή τα υπόλοιπα παιδιά. Κάθε άλλο· από την τιμωρία του Augustus και μετά απλώς ήμουν περίεργος για τις τιμωρίες που θα ακολουθήσουν. Σαδιστικό μεν, αλλά κάθε παγίδα στην οποία έπεφταν ήταν τόσο δημιουργική. O Wonka είναι εκκεντρικός και πνευματώδης και είναι ξεκάθαρο από την αρχή ότι κάτι σκοτεινό κρύβει, πώς να μην τον λατρέψεις;
Μεγαλώνοντας αγόρασα την αγγλική έκδοση του βιβλίου και φρόντισα να έχει την εικονογράφηση του Quentin Blake, του κύριου εικονογράφου του Dahl. Οι εικονογραφήσεις του έμοιαζαν πολύ με τα σκιτσάκια του Wonka που έκανα, έναν μικροκαμωμένο κύριο με μυτερή μύτη και μουσάκι, να ξεπετάγονται κάτω από ένα τεράστιο ημίψηλο. «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας» είναι από τα πρώτα βιβλία που με επηρέασαν, τόσο ως προς το γούστο μου, σίγουρα όξυναν την εκτίμησή μου για το μαύρο χιούμορ και για τους περίεργους χαρακτήρες με την ιδιαίτερη γκαρνταρόμπα, όσο και, εμμέσως, ως προς τη σημαντικότητα της ευγένειας και της ταπεινότητας απέναντι στους άλλους.
ΥΓ: Ακόμη συνειδητοποίησα πώς ένα από τα αγαπημένα μου αφηγηματικά μέσα και θέματα σε μια ιστορία είναι η κατανάλωση, συγκεκριμένα η βρώση. Σίγουρα μια ιστορία που περιστρέφεται γύρω από τα γλυκά έπαιξε το ρόλο της.
Λεξικοπωλείο
Στασινού 13,
Παγκράτι,
210-7231201
