Κείμενο & εικονογράφηση: Ζένο Σουόρντερ
Μετάφραση: Εύη Γερόκωστα
Εκδόσεις: Μάρτης
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 7+
Όλα τα παιδιά πιστεύουν ότι οι γονείς τους είναι παράξενοι.
Έτσι αρχίζει αυτό το βιβλίο, μόνο που οι γονείς αυτού του αφηγητή είναι ακόμα πιο παράξενοι. Φτωχοί μετανάστες, βιοπαλαιστές που έφτασαν με το παιδί τους σε έναν καινούριο τόπο, τρυφεροί γονείς. Μόνο που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Και όταν τα πράγματα ζορίζουν περαιτέρω, αποφασίζουν να αρχίσουν να πληρώνουν τα απαραίτητα αγαθά… κυριολεκτικά με το μπόι τους. Λίγους πόντους στον φούρναρη, πολλούς ακόμα στις υποχρεώσεις του σχολείου και ούτω καθεξής, μέχρι που οι γονείς μικραίνουν πραγματικά. Όσο μικραίνουν αυτοί, τόσο μεγαλώνει το παιδί τους. Εξάλλου, η καρδιά και η αγάπη τους μένουν πάντα μεγάλες. Ο αφηγητής μπερδεύεται, θυμώνει, λυπάται και τελικά κατανοεί το πόσο αληθινά μεγαλώνει κάποιος όταν οι γονείς του προσφέρουν.
Ο συγγραφέας και εικονογράφος Ζένο Σουόρντερ είναι και ο ίδιος παιδί μεταναστών γονέων και αυτή η ιστορία είναι σε κάθε περίπτωση αυτοβιογραφική, έστω με τους συμβολισμούς της. Ένα παραμύθι για παιδιά, μια ιστορία για μεγάλους. Ο πατέρας του Σουόρντερ ήταν Άγγλος και η μητέρα του Κινέζα, ενώ ο ίδιος γεννήθηκε και ζει στην Αυστραλία. Οι γονείς του παιδιού στην ιστορία είναι πιθανότατα ασιάτες. Δεν αναφέρεται ρητά, αλλά είναι εμφανές από την εικονογράφηση, που ο ίδιος ο δημιουργός αναφέρει στον επίλογο ότι βρηκε μεγάλη έμπνευση γι’αυτό το βιβλίο στα ιαπωνικά χαρακτικά των Χοκουσάι και Χιρόσιγκε.
Αρχικά να επισημάνω το πόσο ωραία έκδοση είναι οι Αλλιώτικοι μικροί γονείς. Ιδιαίτερα προσεγμένη, με εξαιρετικό σκληρό εξώφυλλο και φοβερή εικόνα, με τον τίτλο σε μορφή γραμματοσήμου, και που κάνει το όλο αφήγημα να μοιάζει με προσωπική επιστολή. Η εικονογράφηση είναι μαγική και ρεαλιστική μαζί, με μια αχλύ παραμυθένια και νοσταλγική. Το όλο βιβλίο είναι ένα πανέμορφο αντικείμενο, κάτι πολύ βασικό για την συγκεκριμένη ευαίσθητη ιστορία. Η εκδοση τίμησε το βιβλίο. Είναι ένα βιβλίο που θα τραβούσε την προσοχή μικρών και μεγάλων, καλαίσθητο, αλλόκοτο και συναρπαστικό. Άλλωστε ο υπότιτλος του εξωφύλλου μας το λέει: Μια συναρπαστική ιστορία του Ζένο Σουόρντερ.
Η ιστορία διαπερνά γενιές ανθρώπων. Το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί με πολλούς τρόπους: από ένα παιδί μόνο του, σαν γλυκό παραμύθι γεμάτο φαντασία· από ένα παιδί μαζί με έναν ενήλικα, σαν αφορμή για συζήτηση και οικογενειακές ιστορίες· από έναν ειδικό σε μια τάξη ή ομάδα παιδιών, σαν αφορμή για συζήτηση, βιωματικό παιχνίδι και μοίρασμα εμπειριών με σκοπό την κατανόηση και την ενσυναίσθηση· και τέλος, από έναν ενήλικα σαν μια τρυφερή και σκληρή ιστορία ενηλικίωσης και αποδοχής. Ο ένας τρόπος δεν αποκλείει τον άλλο και είναι αυτό που κάνει το βιβλίο αυτό τόσο επιτυχημένο. Ιδιαίτερα δε σημαντικό εργαλείο εάν θέλουμε (από οποιαδήποτε θέση) να μιλήσουμε στα παιδιά για τη μετανάστευση, την προσφυγιά, τη φτώχια και την έννοια της προσφοράς. Ο συγγραφέας στον επίλογο αναφέρει ως έμπνευση, μεταξύ άλλων, τα έργα του Σελ Σιλβερστάιν – βεβαίως, δεν μπορούμε να παραλείψουμε την όμορφη ομοιότητα της ιστορίας με το Δέντρο που έδινε, που λειτουργεί όμως ως τιμητική αναφορά και όχι ως αντιγραφή.
Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα πανέμορφο και ευαίσθητο βιβλίο και μια εξαιρετική έκδοση που σίγουρα μας έλειπε.
