Είναι άλλο ένα πρωινό που ο Ευτύχης έχει φύγει για δουλειά, το μπολάκι μου είναι γεμάτο από κροκέτες, τα παιχνίδια μου απλωμένα εδώ κι εκεί, τα βιβλία μου ξεφυτρώνουν παντού, μα, δεν ξέρω τι με έχει πιάσει, δεν έχω διάθεση για τίποτα απ’ όλα αυτά. Να, σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μου αν βρισκόμουν σε μια άλλη πλευρά του πλανήτη ή…. μήπως και σε έναν ολότελα άλλο πλανήτη; Πώς κυλάει ο χρόνος για τα άλλα ζώα, και πόσο διαφορετικός είναι γι’ αυτούς που η ζωή αρχίζει και τελειώνει σε μια μέρα; Πώς είναι να ζεις 500 χρόνια, αν είσαι ένα μεγάλο θαλάσσιο πλάσμα, χωρίς να βαριέσαι; Και τι γίνεται επιτέλους όταν η ζωή τελειώνει; Όταν συμβαίνει δηλαδή αυτό που δε γίνεται να το αποφύγεις και για το οποίο οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν;
Το βέβαιο είναι πως η ζωή εκτός από άδικη είναι και απρόβλεπτη, για να μην πω πως μερικές φορές είναι και αόρατη. Θα σας εκμυστηρευτώ όμως κάτι που μόνο στη Μελίνα, τη φίλη μου από τη διπλανή παιδική χαρά, έχω εμπιστευτεί: πολλές φορές μπορώ να δω αυτά που δε βλέπετε εσείς οι άνθρωποι, αν και τα υποψιαζόσαστε. Αλλά και πώς να τα δείτε, αφού είστε τόσο απορροφημένοι από τα άσπρα σας καλώδια, τις οθόνες και τη βιασύνη σας;
Ούτε που θυμάστε βέβαια πως εκείνο το μείγμα σκόνης από αστέρια, μετεωρίτες, ηλιακό φως και άλλα ανεξήγητα πράγματα δημιούργησαν αυτό που λέτε “ζωή”. Κι όλο νομίζετε πως ξέρετε τα πάντα γι’ αυτήν, μα στην πραγματικότητα, θαρρώ πως τα πιο σπουδαία σας ξεφεύγουν γιατί τα περνάτε για ασήμαντα.
Κινείστε, αναπνέετε, δίνετε, παίρνετε, κάνετε τρομακτική φασαρία, αποφεύγετε την σιωπή, επιβιώνετε. Ψάχνετε το πολύ, αγνοείτε τη μαγεία του ελάχιστου, λησμονείτε πως είσαστε, είμαστε δηλαδή, μια κουκιδίτσα στο σύμπαν, σίγουρα όχι ασήμαντη, μα πως αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς εμάς.
Α στο καλό, τι μ’ έπιασε και φιλοσοφώ πρωί πρωί; Είναι όμορφη και γλυκιά η ζωή και πόσο μάλλον αν τη μοιράζεσαι με τους άλλους. Νομίζω πως όπου να’ναι θα σχολάσουν τα παιδιά. Λέω να πάω μέχρι την παιδική χαρά να περιμένω τη Μελίνα και τη φίλη της τη Στέλλα, να μυριστούμε, ν’αγκαλιαστούμε και να μου δείξουν εκείνα τα ωραία χαικού που γράφουν.
Όταν γυρίσω θα σας βάλω να ακούσετε το αγαπημένο μου τραγούδι της σημερινής μέρας.
Η ζωή είναι…
Συγγραφέας – Εικονογράφος: Κρίστιαν Μπόρτλαπ
Μετάφραση : Μαρία Παπαγιάννη
Εκδόσεις: Πατάκη
Ηλικία : 5+
