Όταν το σύννεφο έγινε το συννεφάκι μας

Κείμενο – Εικονογράφηση: Rob Hodgson
Μετάφραση: Πηνελόπη Γυφτοπούλου
Εκδόσεις: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικία: 3+

Πώς ένα απ’ όλα τα σύννεφα που βλέπουμε καθημερινά γίνεται να είναι το συννεφάκι μας; Μα, μόνο αν μας συστηθεί και μας πει λίγα πράγματα για τη ζωή του. Πού γεννήθηκε, πώς μεγάλωσε, τι ταξίδια έχει κάνει και τι περιπέτειες έχει ζήσει; Είναι αυτές γνώσεις που μπορεί να αποκτήσει ένα τρίχρονο παιδί;, θα απορούσε κανείς. Κι όμως! Ο Hodgson έχει δημιουργήσει μια τριλογία επιστημονικών βιβλίων γνώσεων για πολύ μικρά παιδιά, με πρώτο το συννεφάκι (ημ/νία έκδοσης στη Νέα Υόρκη, 2021), δεύτερο το Φεγγαράκι (2023) και τρίτο το Δεντράκι (2025), που η ελληνική του έκδοση είναι στα σκαριά, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Όπως είχαμε πει και για το βιβλίο γνώσεων για το φεγγάρι, γίνεται και εδώ μια εύστοχη δόμηση της πληροφορίας σε ολιγοσέλιδα κεφάλαια, τα οποία -ακολουθώντας τη φιλοσοφία των επιστημονικών βιβλίων- ομαδοποιούν τη γνώση για κάθε φαινόμενο: το σχηματισμό των νεφών, τη μεταβολή της θερμοκρασίας και της πυκνότητάς τους, τις βροχόπτωση, χιονόπτωση, καταιγίδα και το ουράνιο τόξο.

Τα στοιχεία της φύσης είναι οι προσωποποιημένοι ήρωες της ιστορίας μας. Όλοι -λίμνες, βουνά, άνεμος, υδρατμοί, νέφη- είναι φίλοι και συνεργάζονται. Στην καρδιά των φυσικών φαινομένων υπάρχει αγάπη και χαρά: οι σταγόνες θέλουν να έρθουν κοντά, γι’ αυτό και δημιουργούνται τα σύννεφα…αλλά και τα σύννεφα θέλουν να έρθουν κοντά, γι’ αυτό δημιουργείται η καταιγίδα. Φοβάται κανείς τις βροντές; Ίσως αλλάξει γνώμη, γιατί είναι ο απόηχος ενός ξέφρενου πάρτι!

Οι εικόνες του βιβλίου και οι ήρωές του έχουν τα χρώματα της φύσης, αλλά έχουν και (συνήθως) χαμογελαστά πρόσωπα. Εντυπωσιακές είναι οι χιονονιφάδες, που απεικονίζονται ως μικρές ή μεγαλύτερες παρέες από χαρούμενες σταγονίτσες στο χρωματικό φάσμα του μπλε-άσπρου. Επιστρέφοντας στον φόβο των έντονων καιρικών φαινομένων, η εικονογράφηση είναι απελευθερωτική με τη χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των σταγόνων που κουτουλούν η μια στην άλλη, φτιάχνοντας το ηλεκτρικό φορτίο της αστραπής. Η πολυπολιτισμικότητα -περιέργως και ευχαρίστως– είναι παρούσα σε ουρανό και γη: Bonjour, Ciao, Aloha και See ya, σαγιονάρα, αντίο κλπ. λένε τα σύννεφα όταν συναντιούνται και όταν αποχωρίζονται, ενώ στις λίγες σκηνές που φιλοξενούν ανθρώπους, υπάρχει πολυχρωμία!

Ως Φυσικός της Ατμόσφαιρας η ίδια, κρίνω ως άρτια και ακριβή τη στοιχειώδη πληροφορία που δίνεται στα μικρά (αλλά και όλα τα) παιδιά για τη φυσική και τη δυναμική της ατμόσφαιρας. Το τελευταίο κεφάλαιο αναρωτιέται: Tέλος; Η απάντηση δίνεται, μαζί με ένα ακόμα μάθημα: η φύση -και η ζωή- κάνουν κύκλους, φέρνοντας γοητευτικά συναπαντήματα.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Διαβάστε ακόμα

Η Αμαλία και τα φαντάσματα

Η Αμαλία μεγαλώνει, βρίσκεται στην τελευταία τάξη του Αρσακείου και το όνειρό της να γίνει δασκάλα βρίσκεται πια μια ανάσα

Βρέχει μολυβάκια

Η δασκάλα βάζει μια εργασία στα παιδιά της τάξης: για αύριο, να γράψουν μια πρόταση με πολλή φαντασία. Μα είναι