Τα κραγιόνια και το βιβλίο των χρωμάτων

Κείμενο: Drew Daywalt
Εικονογράφηση: Oliver Jeffers
Απόδοση: Φίλιππος Μανδηλαράς
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος
Χρονιά έκδοσης: 2025
Ηλικίες: 3+

Υπάρχουν πολλά παιδικά βιβλία που μαθαίνουν τα χρώματα στα πολύ μικρά σε ηλικία παιδιά. Σε πόσα από αυτά όμως τα χρώματα έχουν προσωπικότητα, αδυναμίες, επιθυμίες και επιλογές; Πράγματι το κόκκινο έχει πολλές -συμβατές με το χρώμα του- επιλογές, το μωβ λιγότερες, το μπεζ μόνο μία. Ωστόσο, το ροζ δεν ήθελε να φτιάξει πριγκίπισσα, αλλά ένα τέρας (!), ενώ το μαύρο τολμά ένα ουράνιο τόξο. Όσο για το ροδακινί, αφήνεται ελεύθερο να αποφασίσει να βάψει ό,τι και όποτε θελήσει!

Για όποιον έχει παρακολουθήσει τη σειρά των κραγιονιών του συγκεκριμένου διδύμου (μετράω 13 βιβλία στο επίσημο ατομικό προφίλ του συγγραφέα), πρόκειται για τα κραγιόνια του Ντάνκαν. Δανείζομαι χαρακτηριστικές φράσεις του κειμένου της κριτικής του πρώτου βιβλίου της σειράς «Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν» για να επισημάνω έξυπνους και χαριτωμένους τρόπους διασύνδεσης των βιβλίων:

Εκεί: τo κόκκινο έχει πάθει υπερκόπωση Εδώ: όντως είναι το μόνο κραγιόνι που φαίνεται κατάκοπο και καταϊδρωμένο!

Εκεί: στο μοβ δεν του αρέσει να βγαίνει έξω από τα όρια Εδώ: παρόλα αυτά, το «κακό» συνεχίζεται!  

Εκεί: το κίτρινο λέει πως αυτό είναι το χρώμα του ήλιου κι όχι το πορτοκαλί και συνέχεια τσακώνονται, Εδώ: φαίνεται να τα βρήκαν. Χαμογελαστά και δίπλα-δίπλα, έχουν και τα δύο χρωματίσει από έναν ήλιο.

Εκεί: το μπλε έχει γίνει τόσο κοντό από την πολλή χρήση που κοντεύει να χαθεί. Εδώ: είναι πράγματι πολύ κοντό!

Εκεί: το γκρί έχει εξουθενωθεί να ζωγραφίζει συνέχεια τεράστια ζώα, όπως ο ελέφαντας κι ο ρινόκερος. Εδώ: πράγματι, μόνο που τώρα μοιάζει περήφανο, δίπλα στο μικρό πιγκουινάκι!

Όσο για τον Ντάνκαν, χρησιμοποιεί και αυτός τα χρώματα με απόλυτη ελευθερία. Μπορεί να έκανε τον Άγιο Βασίλη κόκκινο, όμως διατήρησε το ουράνιο τόξο μαύρο. Αν και άφησε μοβ τον δεινόσαυρο, έκανε το σύννεφο πράσινο (!) και την βροχή του κόκκινη! Είναι σίγουρο ότι τα παιδιά θα καταφέρουν να μάθουν τι χρώμα έχει (συνήθως) το περιβάλλον τους. Θα τολμήσουν όμως να το αποτυπώσουν όπως νιώθουν και επιλέξουν, δηλαδή όπως κάνει ο Ντάνκαν και τα χρώματά του;

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ

Διαβάστε ακόμα

Η Αμαλία και τα φαντάσματα

Η Αμαλία μεγαλώνει, βρίσκεται στην τελευταία τάξη του Αρσακείου και το όνειρό της να γίνει δασκάλα βρίσκεται πια μια ανάσα

Βρέχει μολυβάκια

Η δασκάλα βάζει μια εργασία στα παιδιά της τάξης: για αύριο, να γράψουν μια πρόταση με πολλή φαντασία. Μα είναι