Τρία βιβλία του Olivier Tallec που ανήκουν στη σειρά “Το δικό μου δέντρο” κυκλοφόρησαν στο τέλος του περασμένου χρόνου από τις εκδόσεις Πατάκη. Τρία αστεία βιβλία με ήρωα έναν φοβερά εκφραστικό σκίουρο που ζει στο δάσος. πάμε να τα δούμε ένα ένα ξεχωριστά.
Πρόκειται για τη ζωή ενός παιδιού με ένα κατοικίδιο, για μια ιστορία για το bullying ή για το δυναμισμό που κρύβουμε μέσα μας και τον χρειαζόμαστε για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας; Είναι όλα αυτά μαζί και είναι το πρώτο βιβλίο της διάσημης και πολυγραφότατης Ιζαμπέλ Αλιέντε που απευθύνεται σε παιδιά.
“Το χρώμα του δέρματός μας” αποτελεί μέρος της σειράς “Μία πρώτη συζήτηση” που πραγματεύεται διάφορα δύσκολα ή περίπλοκα θεωρητικά θέματα και τον τρόπο που μπορούμε να τα εξηγήσουμε στα παιδιά. Το συγκεκριμένο βιβλίο της σειράς αποτελεί ένα εξαιρετικό εργαλείο για να εισάγουμε στα παιδιά την έννοια της διαφορετικότητας και να μιλήσουμε για τον ρατσισμό με τρόπο απλό και κατανοητό όπως χρειάζεται στις ηλικιες που απευθυνόμαστε.
Ένα μικρό αγόρι περιγράφει την καθημερινή ιεροτελεστία που ακολουθεί με τη γιαγιά του, μια γυναίκα μετανάστρια, μεγάλη πια σε ηλικία, η οποία τον φροντίζει τα πρωινά πριν το σχολείο και τα απογεύματα μετά από αυτό. Όταν ο μπαμπάς του τον αφήνει κάθε μέρα στο σπίτι της, ένα παλιό κοτέτσι που μετατράπηκε σε σπίτι της πριν από πολλά χρόνια για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες στέγασης της δικής της οικογένειας, γιαγιά και εγγονός δημιουργούν τη δική τους καθημερινότητα χωρίς πολλές λέξεις.
Τα βιβλία “Μια Φορά κι Ένα Παιδί” είναι μια ουσιαστική λογοτεχνική πρόταση για τις δύσκολες σχέσεις γονέων και παιδιών και των τραυμάτων που αφήνουν. Είναι επίσης μια παρότρυνση να καταλάβουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω του και να εμπνευστούμε για ένα αληθινό ψυχικό ταξίδι επούλωσης και αποδοχής.
Το Μεταξένιο είναι ένα παιδί μεταξένιο και απαλένιο, που ζει μόνο του, καθώς ο φόβος τους για τους ανθρώπους και όλα αυτά που μπορούν να κάνουν το κρατούν σε απομόνωση. Όμως η δίψα του για ζωή αποδεικνύεται μεγαλύτερη από το φόβο του.
Η Muon Thi Van μας λέει με τον μοναδικό της τρόπο ότι «Η καρδιά ευχήθηκε». Ένα βιβλίο που από το εξώφυλλο του ακόμα μας προϊδεάζει για ένα ταξίδι προσφυγιάς. Ένα βιβλίο που κλείνει έναν ολόκληρο κόσμο από συναισθήματα και πολλές αφηγήσεις σε 86 μόνο λέξεις.
Με αφορμή όσα συμβαίνουν στην Αμερική και τον κόσμο το τελευταίο διάστημα, ανακαλέσαμε στη μνήμη μας δύο πολύ ενδιαφέροντα βιβλία γνώσεων που κυκλοφόρησαν τον Οκτώβριο του 2024 και που μέσα από τις ιστορίες και τα γεγονότα που εξιστορούν μας υπενθυμίζουν τι είχε συμβεί ήδη από τη διεξαγωγή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για τα “2194 Ημέρες Πολέμου: 1 Σεπτεμβρίου 1939 – 2 Σεπτεμβρίου 1945” της Μαρίζας Ντεκάστρο, σε εικονογράφηση Αχιλλέα Ραζή (εκδ. Μεταίχμιο, 2024) και “Ιστορίες απο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Ένα ταξίδι στην Ιστορία μέσα από απίστευτες αφηγήσεις ηρωισμού και ελπίδας” της Dr. Hattie Hearn, σε εικονογράφηση Margarida Esteves (μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος, εκδ. Διόπτρα, 2024).
Ένα βιβλίο απόλαυση, το τρίτο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μικρή Σελήνη με τον γενικό τίτλο «Φίλοι με ουρά». Χωρίς επεξηγήσεις, βαρύγδουπες λέξεις και κρυφά νοήματα οι τρεις ιστορίες του βιβλίου έχουν μια ποιητική προσέγγιση στην αποδοχή του άλλου, όπως αυτός είναι.