Η Αμαλία και τα φαντάσματα

Για πολλούς ανθρώπους η Αρκτική και η Ανταρκτική περιβάλλονται από ένα πέπλο μυστηρίου και μικρές δόσεις σύγχυσης. Η πρώτη σκέψη αφορά σίγουρα χαμηλές θερμοκρασίες και την εικόνα μεγάλων εκτάσεων από λευκό πάγο. Ακολουθούν οι πιγκουίνοι και για τους πιο διαβασμένους ίσως και οι φάλαινες. Και όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα στην εκπληκτική φύση της Αρκτικής και της Ανταρκτικής. Αν κάποιος σου έλεγε ότι το καλοκαίρι πολύχρωμα λουλούδια πλημμυρίζουν την Αρκτική θα τον πίστευες;

Η Έμα Καρλάιλ μιλάει στα παιδιά για κάτι που τους είναι δύσκολο να αντιληφθούν σε όλη του την έκταση. Τι σημαίνει η έννοια του χρόνου για ένα παιδί; Τα παιδιά μετρούν το χρόνο κυρίως με τη σύντομη διάστασή του, τις στιγμές: πότε θα έχουμε διάλειμμα, πότε θα πάμε εκδρομή, πότε θα έρθει ο φίλος μου… Ο χρόνος γεννά αναμνήσεις, που στα παιδιά, λόγω ηλικίας είναι αποσπασματικές. Όμως εδώ η συγγραφέας αξιοποιεί ένα εύρημα για να αντιληφθεί ο νεαρός αναγνώστης τον χρόνο: το ποτάμι.

Ένα βιβλίο γνώσεων για μία ιδιαίτερα πρωτότυπη αναζήτηση: ασυνήθιστων σημερινών κατοικιών ανά τον κόσμο.

Από τον συγγραφέα των παγκόσμιων best seller «Το μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος», «Το ταξίδι του Πάντα και του Δράκου» και «Ο Γάτος που δίδασκε Ζεν», μας έρχεται μια συγκινητική ιστορία με τίτλο Ακολουθώντας το φεγγάρι, υπέροχα εικονογραφημένη, ενός σοφού και ηλικιωμένου λύκου που παίρνει υπό την καθοδήγησή του ένα νεαρό, ορφανό κουτάβι.

Μια φαινομενικά απλή και συνηθισμένη διαδρομή με το τρένο με προορισμό μια παραλία, μεταμορφώνεται σε συναρπαστική περιπέτεια φαντασίας για ένα παιδί και τον μπαμπά του. Η ιστορία της Dulak συνομιλεί με μικρούς και μεγάλους, υπογραμμίζοντας τη σημασία της παρουσίας και της ουσιαστικής επικοινωνίας.

«…Πώς θα το ονομάσετε; Ρώτησε ο γιατρός; Η μητέρα του είπε: Βιβλίο. …Μα τι σόι όνομα είναι το βιβλίο; Είναι το όνομά του, απάντησε η μαμά του. Και το θέμα έκλεισε…ώσπου μια μέρα (Το Βιβλίο) ρώτησε: Γιατί με λένε Βιβλίο; Γιατί η ζωή σου είναι μια ιστορία, του είπε η μαμά του. Μπορείς να τη γράψεις όπως θες». Έτσι και έγινε.

Αυτό που είναι το διαφορετικό εδώ, είναι ο τρόπος που ο Nichols επιλέγει να πει την ιστορία. Πετά από το παράθυρο οποιαδήποτε έννοια γραμμικότητας και πάει σε μια αφήγηση με επεισόδια. Επεισοδιακή με όλη τη σημασία της λέξης! Σε κάποιο σημείο σε πάει από τη μία σελίδα στην άλλη ανάλογα με τις επιλογές που θα κάνεις, μπρος και πίσω για να ολοκληρωθεί η ιστορία.