Το 2016 ήταν η χρονιά που γεννήθηκε η Κόκκινη Αλεπού. Μέσα σε αυτές τις 253 μέρες από την πρώτη μέρα λειτουργίας της ως τις 31 Δεκεμβρίου 2016 διάβασε πολύ. Διάβασε πάρα πολύ. Διάβασε τόσο πολύ, που αυτές οι 253 μέρες πέρασαν σαν νεράκι. Και διάβασε ωραία βιβλία, που δανείστηκε, αγόρασε, παρέλαβε κατευθείαν από τους εκδοτικούς και που της έμειναν χαραγμένα στο μυαλό, άλλα για το χιούμορ τους, άλλα για τη συγκίνηση που προκάλεσαν, άλλα για το θέμα που τόλμησαν να αγγίξουν κι άλλα για την ικανότητά τους να παρασύρουν τον αναγνώστη σε χώρες και τόπους μαγικούς. Σαφώς και δεν γίνεται ένας άνθρωπος να διαβάσει ολόκληρη την παραγωγή παιδικών βιβλίων της χρονιάς, όμως έγινε μια πάρα πολύ καλή πρώτη προσπάθεια και ιδού η λίστα με τα δέκα βιβλία που θα μπουν σε ένα ξεχωριστό ράφι στη βιβλιοθήκη της Αλεπούς για να της θυμίζουν τις υπέροχες εικόνες που δημιούργησε μαζί τους, τα γέλια, τα κλάματα και τα ταξίδια.
Το ταξίδι – Φραντσέσκα Σάννα, εικονογράφηση: Φρ. Σάννα, (εκδ. Πατάκης). Για το θέμα που αγγίζει, το προσφυγικό, για την φανταστική εικονογράφηση, για τα συναισθήματα που προκαλεί, γιατί καταφέρνει να σε κάνει κομμάτι της ιστορίας της.
Μία, Το αόρατο κορίτσι – Δέσποινα Μάντζαρη (εκδ. Κέδρος). Το θέμα της διαφορετικότητας έχει γραφτεί ένα εκατομμύριο φορές ως τώρα. Κι όμως, ο τρόπος με τον οποίο το πραγματεύτηκε η Μάντζαρη το κάνει ξεχωριστό.
Βρείτε το λάθος – Bastien Contraire (εκδ. Κόκκινο). Για όλες εκείνες τις ώρες δημιουργικής απασχόλησης με το παιδί, τα γέλια και τις ανακαλύψεις.
Το πιο μεγάλο βιβλίο για τις οικογένειες – Mary Hoffman, εικονογράφηση Ros Asquith (εκδ. Ικαρος). Για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τις διαφορετικές συνθέσεις που μπορεί να έχει μια οικογένεια, θίγοντας θέματα όπως η υιοθεσία, οι μονογονεϊκές οικογένειες, τα ομόφυλα ζευγάρια, η θρησκεία, οι παραδόσεις κ.ά.
Όταν η μαμά μου είπε ψέματα – Α.Σ. Δάρτζαλη, εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου (εκδ. Λιβάνη). Γιατί καταφέρνει να μας κάνει να προβληματιστούμε για το πώς να αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας. Για το κλάμα που πολλές φορές είναι λυτρωτικό, για την αλλαγή που όλοι θέλουμε να είμαστε, για το παράδειγμα που θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας.
Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι – Αργυρώ Πιπίνη, εικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή (εκδ. Πατάκη). Για τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο μιλάει για τις δεύτερες ευκαιρίες και την ανάγκη για συντροφιά. Για αυτή την καταπληκτική εικονογράφηση της Ιριδας Σαμαρτζή.
Οδος Αγοράς, τέρμα! – Ματ Ντε Λα Πένια, εικονογράφη: Κρίστιαν Ρόμπινσον, (εκδ. Polaris). Γιατί σε κάνει να βλέπεις την ομορφιά του κόσμου, που μπορεί να κρύβεται στα πιο περίεργα, μουντά και σκοτεινά μέρη. Γιατί σου υπενθυμίζει την ομορφιά που κρύβεται στις πράξεις αγάπης.
Έι! Ψιτ! – Ευτυχία Ηλιάδου (Suricata). Για την ευκαιρία που σου δίνει να ταξιδέψεις στο νησί της Άνδρου, να γνωρίσεις τον τόπο και να τον αγαπήσεις μέσα από τις περιπέτειες ενός αδέσποτου σκυλάκου.
Τικ – Τακ, Ρολόγια ώρα για μάθημα – Αντώνης Παπαθεοδούλου, εικονογράφηση: Μυρτώ Δεληβοριά, (εκδ. Ικαρος). Γιατί ΕΙΝΑΙ το πιο ξεκαρδιστικό βιβλίο του 2016. Το πιο όμορφα γραμμένο βιβλίο για τον ποιοτικό χρόνο που περνάμε σαν οικογένεια, με τόσες δόσεις χιούμορ που στο τέλος παίζει και να σου φύγουν λίγα… Τερερέουν!
Ο φύλακας του Οκτώ – Σάντρα Ελευθερίου (εκδ. Ελληνοεκδοτική). Για τις ώρες που τις έκανε να περάσουν σαν νεράκι, για τις περιπέτειες, τα μυστήρια, τα ακροβατικά νούμερα και τη μαγεία της ανάγνωσης ενός ωραίου βιβλίου.
* Η σειρά εμφάνισης των βιβλίων είναι τυχαία και δεν δείχνει προτίμηση. Τα βιβλία που διαβάζουμε τα αγαπάμε εξίσου, όμως κάποια ξεχωρίζουν. Αυτά λοιπόν είναι τα βιβλία που αν μας πετυχαίνατε σε ένα βιβλιοπωλείο και μας ρωτούσατε τί να αγοράσετε, θα σας τα προτείναμε ανεπιφύλακτα. Γιατί τα έχουμε διαβάσει και τα έχουμε ζήσει δεκάδες φορές μέσα στη χρονιά και ακόμα τα διαβάζουμε και δημιουργούμε εικόνες και παιχνίδια και συναισθήματα.
